الله لا اله الا هو درود بیحد بر آن ظهور که مشهود و مقصود صفاتست:
نظم: ندارم روا با تو از خویشتن/ که گویم تویی در جهان یا که من
... و اما در تفرقه چندین متفرق مباش نفس و شیطان و خلق و دنیا و کفر و اسلام و خیز و شر و بهشت و دوزخ همه را در دایره محبت جمع کن و در هاون اخلاص بسای و بدست توکل غلوله بند و در دریای معرفت پرتاب کن و از خود فارغ آی. و لا یشرک بعباده ربه احدا. و السلام.
در این رساله نام مولف و آثاری از او یاد نشده جز اینکه کاتب دفتر در آغاز رساله آن را به شیخ نجمالدین کبری نسبت داده است.
نوع خط:
تزئینات متن:
نوع کاغذ:
تزئینات جلد:
نستعلیق.
عنوانها همه شنگرف است.
فرنگی.
تیماجی عنابی رنگ.
1
در پشت نخستین برگ چند بیت یادداشت شده و پس از پایان ش۱ دفتر این چند بیت آمده است:
ز چشمت چشم آن دارم که گاهی/ کند سوی گرفتارش نگاهی
نگاهی کن بامیدی که داریم/ که داریم از تو امید نگاهی
ای نام نکوی تو آرایش دیوانها/ و ای زنده ببوی تو گلها و گلستانها
بر یاد تو مینالند اوراق تو میخوانند/ مرغان بگلستانها طفلان بد بستانها
پس از پایان ش۲ دفتر نیز این پنج رباعی و نیز یک بیت با قلم مشکی و شنگرف نوشته شده:
هرگز نشود ای بت بگزیده من/ مهرت ز دل و خیالت از دیده من
گر از پس مرگ من بجویی یابی/ مهر تو در استخوان پوسیده من
فردا که فنای شش جهت خواهد بود/ قدر تو بقدر معرفت خواهد بود
در حسن صفت کوش که در روز جزا/ حشر تو بصورت صفت خواهد بود
گر با غم عشق سازگار آید دل/ بر مرکب آرزو سوار آید دل
گر دل نبود خود بچه کار آید جان/ ور عشق نباشد بچه کار آید دل
عشاق چو عزم کوی دلبر دارند/ بار دو جهان ز روی دل بردارند
اول دل از آرزوی دل بردارند/ وانگه دل و جان بسوی دلبر دارند
دل در طلب دوست بهر سوی دوید/ جان بسی تک و پو کرد بگردش نرسید
عشق آمد و ذره ذره در دل بنشست/ دل خون شده و قطره قطره از دیده چکید
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۳۸۹۶-۳۸۹۷.
نک: دانشگاه، ۱۲/ ۲۵۰۶.
رسالهای است در بیان: عشق، محبت، وصل، فراق و جز آنها از چیزهایی که به سیر و سلوک بستگی دارند. نسخهای از این رساله در دانشگاه است با این تفاوت که آن نسخه دارای عنوانهای (ای جان من) است و نسخه ما فاقد این عنوان است و نیز در نسخه در دانشگاه نام رساله و نسبت آن نجمالدین یاد نشده است.