آغاز (ج.۱): بسمالله ... الحمد لله رب العالمین و الصلوه علی نبینا محمد و آله الطاهرین و اللعنه علی اعدائهم اجمعین الی قیام یومالدین و بعد فیقول العبد محمدعلی القمی...
انجام (ج.۱): ... لبیان هذه الامور مواضع آخر یطلع علیها العالم بها و الله العالم بحقیقه الحال الحمدلله ربالعالمین و الصلوه علی رسوله و آله و اللعنه علی اعدائهم اجمعین.
آغاز (ج.۲): بسمالله ... الحمد لله رب العالمین و الصلوه و السلام علی محمد و آله الطاهرین المقصد الثالث فی بیان ما یثبت به الاحکام الواقعیه من القطع و ما نزل ...
انجام (ج.۲): ... القول به بین المتاخر المتاخرین ففی الحقیقه دعوی الاجماع المستفیض علی بطلان تقلید المیت کما کان قائما علی بطلان التقلید ابتداء کان قائما علی بطلان البقاء ایضا.
صحافی جدید، جلد مقوایی، روکش گالینگور سبز با عطف تیماج سبز رنگ پریده. (۱۶۸۲)
جلد مقوایی با روکش کاغذی ابروبادی و عطف و لچکی تیماج عناب.(۱۸۹۰)
حاشیه های کتاب که دارای سه خط است (جدول مضاعف و کمند اندازی).
در حاشیه تصحیح صورت گرفته با اختصار (صح) می باشد.
حاشیه کتاب در ارتباط با متن است.
در حاشیه کلمات و عبارات جا افتاده متن نوشته شده است.
در حاشیه با شماره هایی به متن ارجاع شده است.
دارای دستنوشتهای با مضمون " آیهالله نجفی در سال ۱۳۴۲ خورشیدی سید ناصرالدین آرام" در صفحه ۲۱۸. (۲۵۰۱)
دارای دستنوشتهای با مضمون " اهدائی آقای علی جهانبانی در سال ۱۳۴۰ خورشیدی مدیر کتابخانه آستانه مقدسه قم سید ناصرالدین آرام" روی صفحه عنوان. (۱۶۸۲)
دارای دستنوشتهای با مضمون " اهدائی حاج سید صمدالله دستبالچی در سال ۱۳۳۸ خورشیدی مدیر کتابخانه آستانه مقدسه قم وقف کتابخانه آستانه مقدسه حضرت معصومه (س) شد ... دلیجانی" روی صفحه عنوان. (۱۸۹۰)
دارای یادداشت تملک با مضمون " بسمهالله تعالی قد شرفنی الله ثم یتملک الکتاب المستطاب فی یدقع غشجح و انا العبد المهدی بن علیرضا بن الکاظم القمی الاشعری الشریف الرضوی الطباطبائی" روی صفحه عنوان. (۱۶۸۲)
مؤلف، پس از حمد و ستایش خدواند منان، مقدمه را آغاز مینماید و در آن، دو مطلب را بیان میکند:مطلب اول، پیرامون وجه تمایز و اختلاف علوم از یک دیگر است.مطلب دوم، در بیان موضوع علم اصول میباشد. [۱]سپس مؤلف شش مقصد کتاب را بیان میکند که شامل: ۱. اقسام دلالت و حجیت ظواهر الفاظ؛۲. بیان احکام و ذکر پارهای از آنچه بر آنها مترتب است (مطالبی که ذکر آنها در اصول متداول و مرسوم است)؛۳. در بیان اموری که احکام واقعی به سبب آنها ثابت میگردد (از قبیل قطع و آنچه جانشین قطع میباشد)؛۴. بیان اصول عملیه (اصولی که از نظر شرعی یا عقلی برای مواقع شک در احکام و راه نداشتن به واقع جعل شده اند)؛۵. آنچه به تعارض و ترجیح مربوط میشود؛۶. پارهای از مباحث مربوط به اجتهاد و تقلید.