عنوان

مقایسه میزان اثربخشی تحریک فشرده و متمرکز بر زبان با و بدون روش تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه‌ای در بهبود مهارت نامیدن بیماران آفازی ناروان مزمن

۳۳۱۳پ

فارسی

مقایسه میزان اثربخشی تحریک فشرده و متمرکز بر زبان با و بدون روش تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه‌ای در بهبود مهارت نامیدن بیماران آفازی ناروان مزمن

[پایان نامه]

comparison of the effectiveness of constraint-induced language therapy with/without transcranial direct current stimulation in improving naming skill in chronic non-fluent aphasia patients

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare and Rehabilitation

۱۴۰۰

۲۰۴ص.

پیوست

19

19

۱۴۰۰/۰۷/۱۴

مقدمه: از میان تمام مشکلات زبانی که درنتیجه بروز آفازی رخ می‌دهد، نقص نامیدن نسبت به درمان مقاوم‌تر بوده و از شایع‌ترین نشانه‌های آفازی است که تا فاز مزمن همراه بیمار خواهد بود. برطرف نمودن این نشانه در فازی از بیماری (فاز مزمن) که بهبودی خودبه‌خودی به کمترین حد خودش رسیده تنها از طریق عناصر درمانی مبتنی بر نوروپلاستی سیته همچون فشردگی درمان و تقویت پاسخ‌های بیمار با تمرکز بر استفاده از زبان بیانی به عنوان عملکردی آسیب‌دیده صورت می‌گیرد. تاکنون پروتکلی جامع در فاز مزمن با بهره‌مندی از تمامی عناصر اثرگذار در بهبود نقص نامیدن به‌عنوان نقصی مقاوم به درمان معرفی نشده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی ترکیب روش درمان فشرده و متمرکز زبان با تحریک الکتریکی فرا جمجمه‌ای در بهبود نامیدن اسم و فعل بیماران آفازی ناروان مزمن انجام شد.روش: این طرح به‌صورت مطالعه تک موردی متقاطع انجام شد. 4 بیمار آفازی ناروان (1 مرد و 3 زن) با آسیب ناحیه پری سیلوین چپ با دارا بودن معیارهای لازم، وارد مطالعه شدند. به صورت تصادفی ساده این بیماران را به دو گروه تقسیم نمودیم. در خط پایه عملکرد آنها در نامیدن اسامی و افعال با ایتفاده از مجموعه تصاویر هنجارشده برای سه مرتبه مورد بررسی قرار گرفت. در فاز اول درمان، گروه اول درمان منفرد( تحریک فشرده و متمرکز بر زبان) را برای 5 روز متوالی و هر روز به مدت 3 ساعت( 4 بخش 45 دقیقه ای) دریافت نمود. گروه دوم در فاز اول درمان با شدت مشابهی درمان ترکیبی( تحریک فشرده و متمرکز بر زبان+ تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای ناحیه فرونتال تحتانی چپ) را در یافت نمود. در فاز دوم درمان گروه اول درمان ترکیبی و گروه دوم درمان منفرد دریافت نمودند. عملکرد بیماران در تمام جلسات درمانی، فاز استراحت و نیز 3 مرتبه پس از درمان(بلافاصله، 4 هفته بعد و 6 هفته بعد) با استفاده از مجموعه تصاویر هنجارشده اسامی و افعال مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و R-Gui استفاده شد.یافته‌ها: در مقایسه میزان اثربخشی درمان ترکیبی با درمان منفرد در بهبود نامیدن اسامی آموزشی، نتایج نشان می‌دهد که 60 تا 80 درصد از نمرات نامیدن اسامی آموزشی تمام بیماران، پس از دریافت درمان ترکیبی (PND>0.5, Cohen-D, Hedges-g>0.8) به‌طور معناداری بالاتر از نمرات پس از درمان منفرد است. در مقایسه میزان اثربخشی درمان ترکیبی با منفرد در بهبود نامیدن افعال آموزشی مشخص شد که در 3 بیمار درنتیجه‌ی دریافت درمان ترکیبی بین 60-100 درصد نمرات مربوط به نامیدن افعال آموزشی آن‌ها به‌طور معناداری(Cohen-D, Hedges-g>0.8) بالاتر از نمرات درمان منفرد خودشان بود.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد اگرچه استفاده منفرد از برنامه درمانی تحریک فشرده و متمرکز بر زبان در بهبود مهارت نامیدن بیماران آفازی ناروان مزمن اثر بخش است اما به‌کارگیری از روش تحریک الکتریکی فرا جمجمه‌ای به همراه این روش، بیشتری کارایی را در بهبود نامیدن اسامی و افعال نشان می‌دهد و منجر به ارتقای سرعت و وسعت بهبودی در بیماران آفازی مزمن می‌شود. با این وجود به نظر می‌رسد پروتکل درمان ترکیبی متشکل از برنامه درمانی تحریک فشرده و متمرکز بر زبان با تحریک الکتریکی ناحیه فرونتال تحتانی چپ با جریان 2 میلی آمپر و برای 20 دقیقه، در نتیجه‌ی ارائه تحریک‌های فشرده و مکرر به ناحیه زبانی اولیه منجر به افزایش نوروپلاستی سیته و ایجاد بهبودی انطباق یافته در این بیماران می‌شود. البته تعمیم یافته‌های حاصل از این پژوهش نیازمند انجام مطالعات در گروه ‌های بزرگتر است اما به نظر می‌رسد ارائه تحریک الکتریکی به ناحیه فرونتال تحتانی چپ به عنوان یک عنصر کمکی می‌تواند تکمیل کننده‌ی اثر برنامه‌ی درمانی تحریک فشرده و متمرکز بر زبان باشد.

Background and aims: According to previous studies, naming impairment still occurs as a treatment-resistant deficit in the chronic phase of aphasia However, there is no comprehensive protocol for this problem considering all factors effective in improving naming impairment in the chronic phase of aphasia. A higher treatment intensity can improve the level of skills, such as language skills, by simultaneously activating multiple neural networks. Restriction of responses to verbal expressions is another key feature of CILT for aphasia. The CILT targets the lingual region of the dominant hemisphere by limiting responses to speech. If this method is combined with transcranial direct current stimulation (tDCS) in the lingual region of the dominant hemisphere, its effectiveness is expected to increase. The present study aimed to evaluate the effectiveness of combining CILT with tDCS in improving noun and verb naming abilities of four patients with chronic non-fluent aphasia.Methods: Four patients with chronic non-fluent aphasia (male=1 and female=3) due to damage to the left perisylvian language zone were included in this study. This study was approved by the institute of University of Social Welfare & Rehabilitation Sciences (ethics code:IR.USWR.REC.1399.176). To determine the baseline treatment and identify the type and severity of aphasia and naming problems, standard tests, such as P-DAB-2 and the Persian naming test, were used three times a week (every other day). These tests were administered once in the interval between the two phases of treatment and once immediately after treatment. In this study, a set of nouns and verbs (trained and control), was used in three phases: at baseline, three times after treatment (immediately after treatment and four and six weeks after treatment), and once in the interval between the two phases of treatment. Four patients included in this study were divided into two groups (n=2), using a cross-over method.Results: A comparison of the effectiveness of combined treatment with single treatment in improving trained noun naming showed that almost 60-80% of the patients’ scores of trained noun naming significantly increased after receiving the combined treatment (patient 1: PND=0.8, Cohen’s d=2.27, Hedges' g=2.06), compared to the single treatment. A comparison of the effectiveness of combined treatment with single treatment in improving trained verb naming showed that 60-100% of the trained verb naming scores significantly increased in three patients after receiving the combined treatment, compared to the single treatment.Conclusion: the results showed that the effectiveness of combined treatment in teaching trained nouns and verbs was significantly higher than the single treatment. However, the use of tDCS along with CILT in naming non-trained stimuli did not cause any significant differences

آفازی ناروان

non-fluent aphasia

جنت، مجید

Janat, Majid

یادگاری، فریبا

ایران

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

20211121

D

TF

279226

a

Y