بررسی مقایسه ای مسلولین ایرانی و غیر ایرانی مراجعه کننده به درمانگاه مسلم بن عقیل کاشان از سال ۱۳۸۰ تا شهریور سال ۱۳۸۶
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/بهاره نوری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۶ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای حرفه ای
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف: سل یکی از قدیمیترین بیماریهایی است که انسان را مبتلا می کند . در اثر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس ایجاد می شود. بیماری معمولا ریه را درگیر می کند . هر چند تا یک سوم موارد ارگانهای دیگر درگیرند . سل ناشی از سوشهای حساس به دارو تقریبا همیشه درمان پذیر است . این مطالعه با هدف بررسی مقیاسهای اپیدمیولوژیک مسلولین ایرانی و افغانی که طی سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۶ به درمانگاه مسلم بن عقیل کاشان مراجعه نموده اند انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه به صورت توصیفی ( گذشته نگر) ، بر اساس اطلاعات موجود بر روی ۲۰۲ بیمار مبتلا به سل در درمانگاه مسلم بن عقیل کاشان صورت گرفت . داده ها با استفاده ار روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و جداول فراوانی تنظیم گردید. یافته ها: ۱۰۸ نفر از بیماران، افغانی و ۹۴ نفر ایرانی بودند. ۶۰/۶ درصد از بیماران ایرانی ، زن و ۳۹/۴ درصد مرد بودند و از بیماران افغانی ۴۵/۴ درصد زن و ۵۴/۶ درصد مرد بودند. ۵۸/۵ درصد بیماران ایرانی سن بیش از ۶۰ سال داشتند در حالیکه بیشترین تعداد بیماران افغانی در محدوده سنی ۱۶-۳۰ سال قرار داشتند. میانگین سنی بیماران ایرانی برابر با ۶۰/۲۳ سال و میانگین سنی بیمران افغانی برابر با ۳۴/۹۶ سال قرار داشتند. هیچیک از بیماران افغانی بیماری زمینه ای نداشتند در حالیکه ۵ نفر از بیماران ایرانی بیماری زمینه ای مستعد کننده داشتند. تنها ۸/۵ درصد بیماران ایرانی و ۱۱/۱ درصد بیماران افغانی در مدت کمتر از یک ماه از شروع علائم به پزشک مراجعه کرده بودند. میانگین مدت زمان مراجعه در بیماران ایرانی ۵/۲ ماه و در بیماران افغانی ۸/۲ ماه بود. شایعترین علائم در بیماران ایرانی : کاهش وزن (۶۵/۱ درصد) ، سرفه (۶۳/۸ درصد) ، خلط (۵۸/۵ درصد) و بی اشتهایی (۵۵/۳ درصد) بود. در بیماران افغانی علائم شایع : کاهش وزن (۷۳/۱ درصد) ، خلط (۶۸/۵ درصد) ، سرفه (۶۶/۷ درصد) و بی اشتهایی (۶۱/۱ درصد) بود. همچنین شیوع بی علامتی در بیماران ایرانی بیشتر بوده است . شایعترین شکل سل در هر دو گروه ، سل ریوی بود(۶۲/۸ درصد ایرانی و ۶۵/۷ درصد افغانی). شایعترین شکل سل خارج ریوی در بیماران ایرانی ، سل غدد لنفاوی (۱۱/۷ درصد) و در بیماران افغانی سل استخوان و مفاصل (۹/۳ درصد) بود. ۳۰/۷ درصد از کل بیماران اسمیر منفی و ۹/۳ درصد اسمیر مثبت بودند. بیماران افغانی مبتلا به سل ریوی به فرم شدیدتر بیماری از نظر درجه اسمیر خلط مبتلا می شودند. ۷۴/۵ درصد بیماران ایرانی و ۷۵/۹ درصد بیماران افغانی در نهایت بهبود یافتند. ۸/۵ درصد بیماران ایرانی و ۲/۸ درصد بیماران افغانی فوت نمودند. علت مرگ در ۱۲/۵ درصد بیماران ایرانی و ۶۶/۷ درصد بیماران افغانی سل بود. شایعترین یافته آزمایشگاهی در هر دو گروه ESR بالا و آنمی بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که بیماران افغانی به جهت ابتلا به سل ریوی با درجه بالای اسمیر و تاخیر در مراجعه نقش قابل ملاحظه ای در گسترش بیماری سل دارند، از اینرو تشخیص به موقع ، درمان و پیگیری بیماران مسلول گام موثری در جهت جلوگیری از گسترش بیماری سل می باشد