اشتراک لفظی در قرآن کریم و تاثیر آن بر اهم ترجمه های معاصر فارسی قرآن
نام عام مواد
[سمینار]
نام نخستين پديدآور
/ فخری معینی کوهی
نام ساير پديدآوران
؛ استاد ارزیاب: علی اکبر فراتی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه قرآن و حدیث (پردیس تهران)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۴۶ص
يادداشت کلی
متن يادداشت
کلیدواژه: مشترک لفظی، اشتراک لفظی، ترجمه قرآن، وجوه و نظایر
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۳۹ - ۴۴؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث (گرایش تفسیر اثری)
زمان اعطا مدرک
۱۶/۱۲/۱۳۹۱
امتياز متن
۵/۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
یکی از پدیده های زبانی لاجرم مترجمان قرآن کریم در ترجمه آیات با آن مواجه اند، واژگان مشترک لفظی قرآن کریم است؛ الفاظی که در ظاهر یکسان اما در جملات مختلف به معانی متفاوتی به کار رفتهاند. عنوان «وجوه» که کاربردش در قرن نخست هجری باز میگردد مفهوم عامی بود که این واژگان را نیز در بر میگرفت. سیبویه نیز با تعبیر «اتفاق اللفظین و اختلاف المعنیین» بدان اشاره کرد. وجود اشتراک لفظی در طول تاریخ موافقان و مخالفانی داشته است. در این مقاله تاثیر این واژگان بر مهم ترین ترجمه های فارسی معاصر قرآن کریم بررسی شده است. از این رو نخست به پدیده اشتراک لفظی در زبان عربی پرداخته و پس از آن به وجود و اهمیت این الفاظ در قرآن کریم و ضرورت شناخت آن در ترجمه قرآن اشاره شده است، سپس تاثیر این واژگان مشترک بر اهم ترجمههای معاصر فارسی قرآن در سه بخش اسامی، افعال و حروف بررسی و برای هر یک شواهدی ذکر شده است؛ ضمن این که اقسام اشتراک به اعتبار رابطه معانی آنها با هم بیان گردیده است.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )