: کاتب: عطاءالله بن مسیح بن ابراهیم بن حسن بن کرمالله آملی
، تاریخ کتابت: ۹۳۳ - ۹۴۵ق.
ص. ۲۰۰ - ۲۰۶
؛۱۶*۱۲سم. ۳۳۴گ. سطور مختلف.
1
2
بسمله الحمد لله کما هو اهله و الصلوه علی نبیه... و بعد فاعلم وفقک الله انه قد اشتهر علی السنه هدا العصر...
... فان بنوت شخص الآخر یقتضی... غیر مفیض للتحریم بوجه من الوجوه... و الیه المرجع و المآب.
نوع خط:
تزئینات جلد:
تزئینات متن:
تعلیق و نستعلیق.
چرمی ضربی، ترنج با سر.
عناوین و نشانیها شنگرف و مشکی.
2
در حواشی تصحیح شده؛ برخی از رسایل دارای حواشی و تعلیقات بسیار از کاتب و دیگران.
1
3
در برگ اول و برخی صفحات تملک محمدبن علی مشهور به ابن خاتون عاملی از جمله به تاریخ ۱۰۰۱ق و مهر بیضوی وی و چند مهر بیضوی دیگر ناخوانا.
مهر بیضوی ابن خاتون عاملی.
ماخذ فهرست: جلد ۳۲، صفحه ۹۲.
نک: ذریعه، ۱۱/ ۱۹۲ و در ص ۱۹۱ مولف را شیخ عزالدین حسین حارثی والد شیخ بهایی دانسته است؛ مجلس، ش ۲/ ۱۲۳۰ طباطبایی؛ ملک، ۵/ ۱۸۳؛ دانشگاه، ۱۶/ ۳۹۹.
این رساله برای رفع شبههای که در ۱۳ مورد از مسایل مربوط به رضاع که در زمام مولف شیوع یافته بود نوشته شده است و در مجموعه «کلمات المحققین» به چاپ رسیده.