نسخه دیگری از این شرح به خط نسخ قرن ۱۳ق به ش ۸۲۷۳ در همین کتابخانه وجود دارد.
1
2
آغاز موجود: ما اهتز (ناخوانا) بمعنی و الفاعل الاهیف و المتقی هو العاشق... و یروی بترس من تجلده... .
انجام موجود: علی وجهک المیمون فی کل غاره صلاه توالی منهم و سلام.
مولف کتاب ظاهرا از شاگردان ابوبکر خوارزمی است و از وی با عنوان الاستاد یاد میکند.
نوع خط:
تزئینات نسخه:
تزئینات جلد:
نوع کاغذ:
نسخ کهن.
ابیات به قلم درشتتر.
تیماج یشمی با ترنج و نیم ترنج و حاشیه تیماجی قهوهای.
سمرقندی.
1
پشت برگ اضافی آغاز نسخه تملک جعفر بن علی تبریزی است ۱۲۸۸ق.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۲۴، صفحه ۴۴ - ۴۵.
شرحی است غیرمعروف بر دیوان متنبی که از سیاق کلام ذیل در شرح یکی از ابیات ص ۲۸ این نسخه، میتوان به نام مولف پی برد. «قال ابن فورجه دعوی ابی الفتح انه دون علیها ثلاثا و ابوالطیب لم یرد ما ذهب الیه و لیس بواجب ان یکون اسمها هذا الذی وقف به. قال من محمد بن عبدالجلیل الغازی کتب هذا من شرح الاوحدی». شارح در شرح این بیت: ما ینتهی لک فی ایامه کرم فلا انتهی لک فی اعوامه عم، بیت فارسی ذیل را نقل میکند: مهرگانیت واشمار نبود زندگانیت واشمار مباد، در این شرح علاوه بر ابن فورجه و ابن جنی کرارا از دو شرح العنبری و عبدالملک رامنی نقل میشود که در منابع قابل دسترسی نامی از آنها دیده نشد.