اما بعد حمدالله الواجب وجوده الفایض علی سایر القوابل فیضه و جوده و یتفاوت بحسب القوابل و جوده...
... و الا شقی شقاء مبینا و حسر خسرانا مبینا؛ وفقنا الله و ایاکم لسعاده الدار الاخره.
نوع خط:
تزئینات جلد:
نسخ کهن.
تیماج قهوهای.
1
4
انهایی از علی بن الحسن بن محمد (ظاهرا استرآبادی) به کاتب و اجازه تدریس این رساله به وی به تاریخ ۲۷ شعبان ۸۰۲ق. در شهر استرآباد در برگ پایانی رساله آمده است.
مترجم که از تلامذه علامه حلی است این اثر را که ترجمه عربی کتاب «الفصول فی علم الاصول» اثر خواجه نصیرالدین طوسی (د: ۶۷۲ق.) است، جهت استفاده عربزبانان در سال ۷۲۸ق. به رشته تحریر درآورد، و همانند متن اصلی در چهار فصل: توحید، عدل، نبوت و معاد تنظیم نمود.