: محمد بن عبدالله بن الشیخ عطیه بن عبدالرحمن جزائری.
، ۱۱۲۷ق.
۱-۳۱۱ پ.
؛ رحلی. ۲۱*۳۱ سم. ۳۳۱گ. ۲۳ س.
1
2
الحمد لله الذی علی ذاته بغرائب مصنوعاته فنطق لسان الکفره معربا عن حالها بعجز العباد کافه عن امثالها بل علموا ان لو تعاونوا و تظاهروا و تعاضدوا و توازروا لما استطاعوا ان یاتو بامثالها... .
...و هذا حین اتینا علی الفراغ من هذه الارجوزه و شرحها و نحن نسال الله العظیم ان ینفعنا بها و المسلمین الی قوله هو کتاب الله عزوجل الفرقان العظیم و نستغفر الله التواب الرحیم.
وی فرزند محمد بن احمد داعی از سلسله داعیان زیدیه است و نسب او به یحیی هادی (د: ۲۹۸ق) میرسد. جد مولف، داعی یحیی است که پس از درگذشت عبدالله بن حمزه ملقب به المنصور بالله در ۶۱۴ق قیام کرد و در ۶۳۶ق وفات یافت.
نوع خط:
تزئینات جلد:
نوع کاغذ:
نسخ متوسط.
تیماج مشکی.
ایرانی متوسط و آهاردار و ضخیم.
1
بر کتیبه برگ اول، این سطور با قلم قرمز نوشته شده است: «کتاب انوار الیقین فی امامه امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام تصنیف السعید الفاضل الکامل سیفالدین المنصور بالله حسن بن الداعی الی الله تعالی بدرالدین محمد بن یحیی بن یحیی بن الحسن ابن الناصر بن الحسن بن عبدالله بن محمد بن المختار بن الناصر بن الهادی، عفی الله عنهم و عن جمیع المومنین».
3
بر پشت برگ مندرس و تعمیر شده مهری است که نقش آن «محمد علی بن محمد باقر موسوی» است.
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۲۲۷-۲۲۲۹.
نک: ذریعه، ۲/ ۴۴۸- ۴۴۹.
مولف در ارجوزه انوارالیقین خلفاء پیغمبر (ص) را بر طبق مذهب زیدیه علی بن ابی طالب و حسن بن علی و حسین بن علی (ع) و سپس دیگر ائمه زیدیه تا عبدالله بن حمزه به ترتیب شمرده و از داعی بالله یحیی جد پدر خود متوفی ۶۳۶ق و المهدی احمد نامی نبرده است. وی در یمن پس از مرگ المهدی احمد در سال ۶۵۶ق قیام کرد و در ۶۷۰ق مقتول گردید.
شرحی مبسوط بر منظومه (ارجوزه) انوار الیقین در امامت علی بن ابی طالب (ع) و اثبات خلافت بلا فصل و فضائل وی. در این شرح، وقایع تاریخی و جنگها و حوادثی که در زندگی آن حضرت رخ داده است در چهار قسمت آورده شده است: ۱. اختلاف مردم پس از پیغمبر.
۲. شرح اجمالی زندگانی و روش حضرت علی (ع) و خلفاء راشدین.
۳. فضائل علی (ع) و این قسمت خود شامل ۳ فصل است.
۴. نقض بر اعتراضات و بیان اشتباهات مخالفین. به طوری که در دیباچه کتاب تصریح گردیده، انوار الیقین، تنها نام ارجوزه است و ناظم خود به منظور توضیح مشکلات آن، این شرح مبسوط را بر آن نگاشته است. شیوه این شرح بدین گونه است که قسمتی از اشعار منظومه، با افزودن جمله «قولنا فی الاجوزه» نقل و سپس شرح شروع شده است. منظومه با این ابیات شروع میشود: الحمد للمهین الجبار/ مکور اللیل علی النهار، و منشیء الغمام بالامطار/ علی جمیع النعم الغزار، و با ابیات زیر خاتمه مییابد: فهذه ارجوزه لانوار/ کانها غزاله النهار، قد فصلت بالآی و الآثار/ و عقد اجماع بنی المختار... و آله الشم ذوی الاحساب/ ینابع الحکمه و الصواب.