اثر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بند ناف بر فعالیت کمپلکس اینفلامازوم در مدل حیوانی ضایعه نخاعی
[پایان نامه]
یوسف محمدی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
۱۳۹۷
۱۰۸ص.
جدول نمودار
سی دی
دکتری تخصصی PHD
علوم تشریح
مقدمه: ضایعه نخاعی به عنوان یک آسیب ترومایی از طریق مکانیسم های مختلف منجر به مرگ سلولی گسترده در بافت نخاع می شود. التهاب به صورت ترشح فاکتورهای التهابی از جمله اینترلوکین ۱ بتا (IL-1β) و اینترلوکین18 (IL-18) در محل ضایعه به عنوان یکی از مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک آسیب رسان مهم این عارضه شناخته شده است. نقش یک کمپلکس چند پروتئینی داخل سیتوپلاسمی به نام اینفلامازوم در شروع التهاب از طریق میانجیگری کردن در بالغ کردن و رها سازی اینترلوکین های ذکر شده اثبات شده است. در مطالعات قبلی مشخص شده است که سلول های بنیادی مزانشیمی توانایی بالایی در تعدیل پاسخ های ایمنی و التهاب دارد. هدف: هدف تحقیق حاضر پاسخ دادن به این پرسش بود که آیا سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بند ناف ( WJ-MSCs) بیان اجزای کمپلکس اینفلامازوم را در مدل ضایعه نخاعی موش صحرائی مهار می-کنند.روش کار: تعداد 32 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار به¬طور تصادفی در چهار گروه شامل لامینکتومی (شم)، ضایعه نخاعی، Vehicle (دریافت فسفات بافر سدیم PBS) و گروه درمان (دریافت سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بند ناف) تقسیم شدند. ضایعه نخاعی با قرار دادن یک وزنه ی 50 گرمی بر روی نخاع نمایان شده به مدت 5 دقیقه القا شد. در گروه درمان تعداد تقریبی 105×3 سلول در 48 ساعت بعد از القا مدل ضایعه نخاعی به داخل فضای تحت عنکبوتیه در محل سیسترن کمری تزریق شدند. آزمون های مولکولی Real time-PCR، وسترن بلات و الایزا جهت بررسی میزان بیان اجزای کمپلکس اینفلامازوم شامل NLRP3، NLRP1، ASC و Caspase-1 بعلاوه ی فاکتور های پایین دست فعال شدن اینفلامازوم شامل IL-1β، IL-18 و TNF-α در 21 روز بعد از القای ضایعه انجام شدند. علاوه بر این تغییرات بافتی و بهبود عملکرد حرکتی به ترتیب با استفاده از رنگ آمیزی Nissl و تست حرکتی BBB نیز ارزیابی شدند.یافته ها: تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی در گروه درمان بیان اجزای اینفلامازوم شامل NLRP1،NLRP3، ASC و Caspase1 در بافت نخاع و همچنین سطح سرمی IL-1β، IL-18 و فاکتور التهابی TNF-α در سطح ژن و پروتئین را در مقایسه با گروه ضایعه نخاعی به طور معناداری کاهش داد. علاوه بر این، تزریق سلول منجر به افزایش معنادار تعداد نورون های طبیعی شاخ قدامی نخاع و نیز بهبود معنادار علائم حرکتی در گروه درمان شد.نتیجه¬گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که سرکوب کردن کمپلکس اینفلامازوم می تواند به عنوان یکی از مکانیسم های اثرات ضدالتهابی سلول های بنیادی مزانشیمی در ضایعه نخاعی در نظر گرفته شود.
نخاع
Spinal Cord
التهاب
Imflammation
-- زخمها و آسیبها
-- Wounds and injuries
a09
a09
a11
a11
اینفلامازوم
سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بند ناف (WJ-MSCs)