بررسی علل روی دادن جنگهای ما بین ایران و عثمانی و چگونگی اداره ایالات اشغالی
/عرفان محمدی
تبریز:دانشگاه تبریز، دانشکده علوم انسانی ، گروه تاریخ
چاپی
واژه نامه بصورت زیرنویس
فاقداطلاعات کافی
کارشناسی ارشد
۱۳۸۳/۰۶/۲۵
تبریز:دانشگاه تبریز، دانشکده علوم انسانی ، گروه تاریخ
موضوع پایاننامه جنگهای ما بین ایران و عثمانی و وضعیت اداری ایالات اشغالی در دورهی صفویه است .مرزهای غربی ایران همواره یکی از نقاط تهدید و حملهی بیگانگان و زمینه ساز فروپاشیهای مکرر در ایران بوده است از آغاز تاریخ ایران به جز دوران خلافت اسلامی همواره از جانب مرزهای غربی خود مورد تهاجم قرار گرفته است.در قرون دهم، یازدهم و دوازدهم دو قدرت بر سر تسلط بر جهان اسلام رویاروی هم قرار گرفتند این دو قدرت، دولت عثمانی و دولت صفوی بودند .دو عامل در این سلطه طلبی موثر بودند یکی نیاز مبرم ماشین جنگی عثمانی و صفویه به فتوحات تازه و دیگری ایدئولوژی حکومتی نوین تشیع بود که در صدد تسخیر سلطهی سنتی تسنن بود معهذا اقدامات متقابل سلاطین و رویدادهای مرزی زمینههای رویارویی این دول را به وجود آورد.در این نوشتار ما برآنیم که ریشهها و علل آغاز و ادامهی این جنگها را یافته و سپس با تشریح آنها به ریشه یابی دلایل شکست و یا پیروزی طرفین و همچنین دستاوردهای دو طرف در مقابل هزینههای جنگ بپردازیم.اهمیت این جنگها در این است که پس از قرنها رهایی ایران از جنگ در غرب دوباره این نقطه به مرکز جنگهایی تبدیل شد که تا معاصر ادامه داشته و باعث تزلزل سرزمینی ایران در غرب کشور و سپس اولین مرحلهی سقوط سرزمینی و از دست رفتن سرزمینهای تاریخی ایران در کردستان، مناطق غربی و گرجستان شد