ني¬نامه = رساله نائيه = ناي و ني = شرح دو بيت مثنوي
[نسخه خطی فارسی]
بی کا
قرن 13ق.
5ص. (308-312)(22 سطر)
14×20
فهرست استادي: 261
آغاز: عشق جز ناي و جز ني نه¬ايم/ وي دمي بي ما و ما بي او نه¬ايم... شرح اين سطري چند است بعضي منظوم و بعضي منثور بقلم صدق نيت و اخلاق طريقت مرقوم در بيان معني ني و حکايت شکايت وي که در مفتتح مثنوي حشرت مولي که کاشف حقايق اسرار معنوي است وقوع يافته...
انجام: در بقاي او شوي فاني تمام/ باقي و جاويد باشي و السلام.
گزارش دو بيت است از آغاز مثنوي معنوي "بشنو از ني چون حکايت مي¬کند" به نظم و نثر که تحفه مجلس حضرت من خص بالمواهب العليه (؟) کرده و کلمه ني را به معني نفي وجود عرضي گرفته و به مشرب عرفا و صوفيه درباره مراتب وجود و موجودات گفتگو مي¬کند. اين رساله بارها چاپ شده است. (الذريعة 24/439، 9/118؛ ملک 8/93؛ مجلس 10/1871؛ فنخا 34/42)