بررسی فراوانی علل و عوارض میومکتومی های انجام شده در زایشگاه شبیه خوانی کاشان در طول سالهای ۸۲-۸۵
[پایاننامه]
/حمیده کاظمی
[بی جا]
کاشان
، ۱۳۸۶
۴۶ ص.
چاپی
دکترای حرفه ای
پزشکی
کاشان
سابقه و هدف: میوم رحمی(لیومیوم یا فیبروئید رحمی) شایعترین تومورهای خوش حیم هستند که ازتکثیر سلولهای عضلانی صاف رخم منشا میگیرند. شیوع این تومورهای حدود ۲۵ درصد می باشد و از نظر محل می توانند در اینترامورال ، ساب موکوس و ساب سروز داخل لیگمان پهن یا داخل سرویکس باشند . علائم این تومور شامل خونریزی غیر طبیعی رحمی اغلب بصورت منوراژی ( افزایش حجم خونریزی قاعدگی) و در شکمی و در مواردی نازایی می باشد. هیسترکتومی درمان مقطعی میوم است که انتخاب مناسب برای زنانی است که تمایل به حفظ باروری ندارند ولی چنانچه باروری مطرح باشد درمان انتخابی میومکتومی است . بیماران در دوره باروری و حدود سنی ۱۵-۴۵ سال قرار داشتند و مجرد یا متاهل بودند و در این بررسی جداول و نمودارهای بر اساس فراوانی مطلق و نسبی داده ها تنظیم شده است. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی با استفاده ار داده های موجود می باشد پرونده ۴۱ نفر بیمار مراجعه کننده به زایشگاه شبیه خوانی کاشان در سالهالی ۸۲-۸۵ که میوم رحمی در آنها اثبات شده بود و تحت عمل جراحی میوکتومی قرار گرفته بودند مورد مطالعه قرار گرفت و یافته ها از نظر تعداد و نوع علائم بیماران و وجود و نوع عوارض میومکتومی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این مطالعه بیمارانی که با علائم میوم رحمی مراجعه کرده بودند و سونوگرافی بعمل آمده از آنها میوم سرویکال گزارش شده بود. ازمطالعه خارج و فقط بیمارانی که تحت میومکتومی شکمی قرار گرفتند مطالعه شدند. پرونده بیمارانی که با یک یا چند از علائم میوم رحمی مراجعه کرده بودند ( مطب یا درمانگاه) و تحت سونوگرافی تشخیص قرار گرفته و تشخیص میوم برای آنها قطعی شده بودتحت مطالعه و بررسی قرار داده شد. لازم به توضیح است که اطلاعات لازم از نظر نوع و تعداد علائم بیماری و وجود و نوع عوارض این عمل از پرونده بیمارانی استخراج گردید که تحت عمل جراحی میومکتومی شکمی قرار گرفته بودند. یافته ها: در این مطالعه تعداد بیماران در طول سالهای ۸۲-۸۵ که تخت عمل شکمی قرا گرفته بودند. ۴۱ نفر بود که ۲۳ نفر از آن با شکایت خونریزی غیر طبیعی مراجعه کرده بودند یعنی حدود ۵۶ درصد بیماران، خونریزی غیر طبیعی که۱۰۰ درصد میومهای ساب موکوس مشاهده شد . از نظر سنی ، شایعترین علامت یعنی خونریزی غیر طبیعی در سنین ۱۵-۲۵ سال دیده شد. ۲ نفر ( ۶۶/۶ درصد) شایعترین محل میوم در این مطالعه اینترامورال گزارش شد. به عبارت دیگر ۲۳ نفر(۵۶/۰۹) میوم اینترمورال داشتند. در ۱۰ نفر بیماران (۲۴/۳ درصد) عوارض میومکتومی مشاهده گردید که شایعترین عارضه در آنها در آنها تب بود. د حدود ۵ نفر بیماران (۱۲ درصد) می باشد. از نظر اندازه میوم میوم های بزرگتر خودش را شکایت توره شکمی (۱=)(n ۵۰ درصد) در بیماران مراجعه کننده نشان داد و بیشترین میزان نیاز به انتقال خون ( ترانسفیوژن) در جراحی میوم های بزرگتر از ۱۵ سانتیمتر وجود داشت. نتیجه گیری: طی این پژوهش مشخص شد که شایعترین علامت در بیماران با میوم رحمی خونریزی غیر طبیعی رحمی بصورت منوراژی می باشد ۲۳ نفر (۵۶ درصد) در این مطالعه تعداد بیماران در طول سالهای ۸۲-۸۵ که تحت عمل جراحی شکمی قرار گرفته بودند . ۴۱ نفر بود که ۲۳ نفر ( ۵۶ درصد) و شایعترین محل میوم اینترامورال گزارش شد ۲۳ نفر ( ۵۶ درصد) و در هیچکدام از میومهای ساب موکوسی علائم توده شکمی درد شکمی لگن و نازایی دیده نشد بنابراین عدم وجود علائم فوق نه تنها رد کننده میوم نیست بلکه می تواند تا حدودی به تشخیص محل میوم کمک نماید