بررسی تاثیر هورمون های استروژن و پروژسترون بر تغییرات بیان ژن انتقال دهنده های گلوتامات نوع ۲و نوع ۳ به دنبال مدل ایسکمی مغزی فوکال در رت
[پایاننامه]
/مجید امیری مطلق
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۳۹۶
۶۴ص.
چاپی - لوح فشرده
کارشناسی ارشد
علوم تشریح
علوم پزشکی کاشان
زمینه و هدف :گلوتامات فراوانترین نوروترنسمیتر تحریکی در مغز پستانداران است ونقش عمده ای در پاتوژنز آسیب مغزی ایسکمیک بازی می کند .انتقال دهنده های گلوتامات نقش اصلی در خارج سازی گلوتامات دارند و غلظت آن را در مقادیری کمتر از مقادیر ایجادکننده سمیت تحریکی حفظ می کنند .نقش حفاظت عصبی استروژن و پروژسترون در برابر آسیب ایسکمیک مشخص شده است با این حال مکانیسم مولکولی به طور کامل مشخص نیست .این مطالعه به تاثیر هورمون استروژن و پروژسترون بر بیان انتقال دهنده های گلوتامات در ناحیه حاشیه ایسکمی در رت می پردازد .مواد و روش ها :رت های ویستار نر بالغ در معرض انسداد موقتی شریان مغزی میانی برای یک ساعت قرار گرفتند و بلافاصله بعد از آن دوز ترکیبی استروژن و پروژسترون به حیوان ها تزریق شد .تست عملکرد حسی حرکتی برای ارزیابی نقایص رفتاری و رنگآمیزی TTC جهت بررسی تغییرات حجم ناحیه اینفارکت ۲۴ ساعت بعد از MCAO انجام شد .از تکنیکtime PCR - realبرای مطالعه میزان بیان ژن انتقالدهنده های گلوتاماتEAAT۳ و EAAT۲ استفاده شد .یافته ها :دوز ترکیبی استروژن و پروژسترون به طور معنی دار توانست حجم ضایعه را کاهش دهد، همچنین هورمون درمانی توانست اختلالات عصبی حرکتی را در موش های ایسکمی شده بهبود دهد .بررسی های میزان بیان ژن انتقالدهنده های گلوتامات EAAT۳ و EAAT۲ تغییر معنی داری را بعد از هورمون درمانی نشان ندادند .نتیجه گیری :دوز ترکیبی استروژن و پروژسترون به طور معنی دار می تواند حجم ضایعه را کاهش و اختلالات عصبی حرکتی را در موش های ایسکمی شده بهبود دهد، اگرچه این بهبودی مستقل از مسیر سیگنالی انتقال دهنده های گلوتامات است .واژه های کلیدی :سکته مغزی ایسکمیک، انتقال دهنده های گلوتامات، استروژن، پروژسترون