آغاز: بسمله حمد بیحد سزد آن واحد فرد و صمدی را که ردای عظمت در بر و از رافت وز رحمت بیمر بید قدرت خود خلعت خلّت ببر خلق جهان پیر و جوان کرده و تشریف شرف داده بانسان ...
انجام: ... بجسمش بجفا اسب بتازی ز نی چوب بلعل لب نوباوه پیغمبر خود خدا لعن کند چون تو صد امت بی شرم و حیا را
انجامه: تحریراً فی یوم پنجشنبه شانزدهم شهر شعبان المعظم حرّره علی اکبر عشقی