در باب ساختار و سخن داستان فرارفتن کارنپ از مرزهای ویتگنشتاینی
نام نخستين پديدآور
داوودی بنی مجید
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
در این مقاله به بررسی قراردادگرایی کارنپی در مقابل پس زمینه غالب ویتگنشتاینی آن روزگار می پردازیم، این پس زمینه را کارنپ جزم گرایانه و غیرقابل قبول به شمار می آورد. مقاله را با داستان رضایت مندی اولیه و نارضایتی نهایی تجربه گرایان از رویکرد تاتولوژیک ویتگنشتاین نسبت به صدق های منطقی و ریاضی آغاز می کنیم. آن گاه موضع گیری کارنپ در مقابل دیدگاه مطلق گرایانه ویتگنشتاین را بررسی می کنیم، دیدگاهی که از دید کارنپ عامل قراردادی در زبان را نادیده می گرفت. تلاش کارنپ برای ارائه تبینی مناسب که با سرشت قراردادی منطق و ریاضیات منطبق باشد، ما را به پرسش رابطه بین بخش های زبانی و تجربی زبان رهنمون می کند. به نظر می رسد که این رابطه به شکلی قابل قبول در کتاب ساختار نحوی منطقی جهان تبین نمی شود.