ابنعربي(638-560 ق) که به وجودشناسي معنا اهتمام دارد، معنا را حقيقتي خارجي و کلي ميداند که در مراتب معنايي يک واژة مشترک است. هر واژه مراتبي از معنا دارد که به صورت حقيقي بر همة آنها صدق ميکند. در اين نوشتار نظر عارف در مباحثي همچون فرايند شکلگيري معنا