بررسی ویژگیهای همه گیر شناختی، بالینی، تشخیصی و پیامدهای درمانی بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوم و پاراگانگلیوما(PPGL) طی ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۸ بیمارستان امام خمینی
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فرنوش بابالو
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۲ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
بیماری های داخلی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۴/۰۲
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: فئوکروموسیتوم ها تومورهای عصبی غدد درون ریز تولید کننده کاتکول آمین هستند که از سلول های کرومافین مدولای آدرنال یا پاراگانگلیون خارج آدرنال به وجود می آیند. تظاهرات بالینی فئوکروموسیتوم می تواند بسیار متفاوت باشد، با علائم و نشانه های مشابه که توسط بسیاری از شرایط بالینی دیگر ایجاد می شود. علیرغم بهبود تکنیکهای تشخیصی که میتواند تشخیص زودهنگام فئوکروموسیتوم را ایجاد کند، معمولاً بین علائم اولیه و تشخیص نهایی 3 سال تأخیر وجود دارد. آنچه که در مطالعه حاضر بدان پرداختیم ارائه نمائی آشکار از ویژگیهای همه گیر شناختی، بالینی، تشخیصی و پیامدهای درمانی بیماران مبتلا به PPGLs می باشد. روش اجرا: در این مطالعه retrospective case series به ویژگی های همه گیر شناختی، بالینی، تشخیصی و پیامد های درمانی بیماران مبتلا به فئوکروموسیاتوم طی 10 سال از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۸ مراجعه کننده و بستری در بیمارستان امام خمینی پرداختیم. اطلاعات اولیه و دموگرافیک و کاراکتریستیک از پرونده بیماران استخراج شد. سپس داده های بدست آمده از پرسشنامه جمع آوری شده و وارد نرم افزار آنالیز آماری شد.نتایج :در طی این مطالعه 30 بیمار مبتلا به فئوکروموسایتوم مورد بررسی قرار گرفتند. در این میان میانگین سن بیماران مورد بررسی قرار گرفته 40.3 سال بود. تعداد 12 نفر (40 درصد) مرد و تعداد 18 نفر از بیماران (60 درصد) زن بودند. در میان بیماران مورد مطالعه تعداد 11 نفر یا به عبارتی 36.7 درصد آن ها با تریاد سردرد، تپش قلب و تعریق مراجعه کردند و تعداد دو نفر از بیماران (6.7 درصد) بدون علامت بوده و بیماری آن ها یافته Incidental بود. از نظر محل توده در 15 بیمار (50 درصد) توده در آدرنال راست و در 9 نفر (30 درصد) توده در آدرنال چپ بود. در باقی بیماران توده در محل biforcation آئورت، رتروپریتوئن، پاراآئورت راست بود. در یکی از بیماران توده دو طرفه و در دو بیمار دیگر هاپرپلازی دو طرفه بدون توده مشخص دیده شد. از نظر اندازه توده ها، میانگین طول گزارش شده 56 میلی متر بود و میانگین عرض آن ۴۳ میلی متر بود. تفاوتی درباره متغیر های مورد بررسی بین گروه های مردان و زنان و بین گروه های مختلف از نظر تظاهرات اولیه نبود. فشار خون سیستولی و دیاستولی و اندازه توده و مرگ و میر زودرس در بیمارانی که مورد جراحی باز قرار گرفته بودند بیشتر بود. به جز محل توده و پاتولوژی آن بین گروه های مختلف از نظر اندازه تفاوتی نبود. تفاوتی درباره متغیر های مورد بررسی بین گروه های پاتولوژی مختلف نبود. ارتباط بین سطح VMA، MN و NMN با اندازه توده و فشارخون در جمعیت مورد مطالعه وجود نداشت. ارتباط بین سطح VMA، MN و NMN با پروگنوز بیماری در جمعیت مورد مطالعه نبود.نتیجه گیری: جمعیت مورد بررسی در مطالعه ما از نظر ویژگی های دموگرافیک تقریبا مشابه مطالعات پیشین بود. در مطالعه ما همچنین ارتباطی بین علایم بالینی و سن بیماران، فشارخون آن ها، محل و اندازه توده، پاتولوژی آن، سطح مارکر های آزمایشگاهی، نوع درمان و پروگنوز بیماران دیده نشد. سن بیماران و هر دو فشارخون سیستولی و دیاستولی و مرگ و میر زودرس به طور قابل توجهی در گروه جراحی باز بیشتر بود. سطح مارکر های مختلف با اندازه توده و فشارخون بیماران ارتباط معناداری نشان نداد. در مطالعه ما همچنین ارتباط معنادار و مثبتی بین عرض توده با هر دو فشارخون سیستولی و دیاستولی و طول توده و فشار خون دیاستولی دیده شد. در نهایت در مطالعه ما ارتباط معناداری بین مارکر های آزیمایشگاهی و متاستاز، عود و مرگ و میر دیده نشد. فقط NMN با متاستاز زودرس ارتباط معناداری نشان داد. مطالعات آینده در جمعیت های مشابه و متفاوت برای تعیین ویژگی های همه گیر شناختی، بالینی، تشخیصی و پیامد های درمانی بیماری فئوکروموسیاتوم و مقایسه با نتایج به دست آمده از این مطالعه کمک کننده خواهند بود.