بررسی میزان بقای شش ماهه و یک ساله ی بیماران بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب و عوامل خطر مرتبط با مرگ و میر در سال 1397 در مرکز طبی کودکان
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
تینا زنگنه پور
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۳ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
بیماری های کودکان
Date of degree
۱۴۰۱/۰۷/۲۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
هدف: بيماريهاي مادرزادي قلب (CHD) يكي از معضلات تهديد كننده سلامتي و از عوامل ناتواني هاي جسمي و رواني در كودكان و بالغين مي باشند (1) و همچنين از علل اصلي مرگ کودکان در سال اول زندگي هستند (2) در كشور ما ثبت دقيقي از ميزان مرگ و میر اين بيماران بعد از جراحی قلبی وجود ندارد، لذا این مطالعه بر روی کودکان مبتلا به بیماری های مادرزادی قلبی، که تحت عمل جراحی قرار گرفته و پس از آن در ICU open heart مرکز طبی کودکان تهران بستری شدند انجام گرفت و ضمن تحلیل فاکتورهای موثر بر مرگ و میر آن ها، بقای 6 ماهه و 12 ماهه در این بیماران بررسی شد.مواد و روش ها: اين مطالعه به صورت مقطعی و گذشته نگر بر روی تمام کودکان یک روز تا 18 سال مبتلا به بیماری های قلبی عروقی که از اول فروردین 1397 تا پایان اسفند ماه 1397 در این مرکز تحت عمل جراحی باز یا بسته قلب قرار گرفته و بعد از آن بهICU منتقل شده بودند، اجرا شد. در این مطالعه مشخصات بیماران از قبیل سن جنس وزن مدت زمان اقامت در ICU بعد از جراحی قلبی نوع بیماری زمینه ای و نوع عمل جراحی قلبی و مقایسه آن در دو گروه زنده و فوت شده بررسی شد.نتایج: میزان مرتالیتی بیماران 2.9 در صد بود از بین بیماران فوت شده 91.7 درصد طی 6 ماه اول بعد از جراحی قلبی فوت کرده بودند. در مورد متغییر ها در خصوص سن، جنسیت ،وزن، نوع بیماری زمینه ای قلبی و نوع عمل جراحی قلبی بین دو گروه زنده و فوت شده ارتباط آماری معنا داری وجود نداشت. ولی در خصوص میانگین مدت زمان اقامت در ICU در بیماران فوت شده بعد از تعریف Cut-off چهارده روز برای طول مدت اقامت اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بوده است (P=0.043) در خصوص نوع عمل جراحی ترمیم کامل در بیماران زنده و فوت شده اختلاف بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود(P=0.003) نتیجه گیری: مدت اقامت در ICU فاکتور مهمی بر میزان بقای بیماران است و بیشتر شدن این مدت بستری، موفقیت درمانی و زنده ماندن بیمار را در جهت منفی متاثر می کند واحتمالا اقدامات مراقبتی و پیگیری بعد از ترخیص از بیمارستان فاکتور مهمی بر میزان بقای بیماران است و انجام جراحی ترمیم کامل در بیماران، می تواند نجات بخش بوده و بقای بیماران را افزایش دهد.