عنوان

تحلیل معرفت شناختی شهر انسان محور در خوانش پساساختارگرایی و دلالت های آینده پژوهانه آن برای شهر اردبیل

Number

پ۲۷۸۳۸

.Language of Text, Soundtrack etc

per

Title Proper

تحلیل معرفت شناختی شهر انسان محور در خوانش پساساختارگرایی و دلالت های آینده پژوهانه آن برای شهر اردبیل

First Statement of Responsibility

فرهاد برندک

Name of Publisher, Distributor, etc.

برنامه ریزی و علوم محیطی

Date of Publication, Distribution, etc.

۱۴۰۱

Specific Material Designation and Extent of Item

۲۱۳ص.

Accompanying Material

سی دی

Dissertation or thesis details and type of degree

دکتری

Discipline of degree

جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری

Date of degree

۱۴۰۱/۰۹/۱۶

Text of Note

تاکنون، تحقیقات انسان، علی¬رغم کمک¬های گسترده‌شان، نتوانسته¬اند مشکل اساسی انسان را به عنوان یک مسئله فلسفی درک کنند. این امر تنها از طریق یک تحلیل وجودی که مقدم بر تک‌تک علوم انسانی و پایه‌گذار آن است امکان‌پذیر است‌. رویکردهای وجودی، پدیدارشناسانه، پسا‌ساختارگرایانه و پست‌مدرنیسم به عالم انسانی، زمینه¬ای فراهم آورده است تا قابلیت¬ها در ارائه پاسخ¬ به نیازهای عالی انسان مورد بازاندیشی قرار گیرد. نسل واژگان جدیدی در پیوند با "پست/پسا" نظیر پست‌مدرنیسم، پساساختارگرایی، پسااستعماری، پساصنعتی و (پسا)پدیدارشناسی وجود دارد که مسئله وجود انسان در فضای شهر را مجدداٌ صورت¬بندی می¬کند. در راستای این بازصورت‌بندی انسان در شهر، هدف ما در اینجا مشخصاً خوانش شهر انسان‌محور، بازاندیشی در مفهوم آینده‌پژوهی و آن هم در زمینه‌ی شهر اردبیل است. سوالات پژوهش این¬گونه مطرح می¬گردد که: استعمال مفهوم "انسان" برای شهر انسان¬محور، در چه صورتی معتبر است؟ معرفت‌شناسی پساساختارگرایانه چه دلالتی از هدف‌ آینده‌پژوهی شهر انسان‌محور دارد؟ معرفت‌شناسی پساساختارگرایانه چه دلالتی از ‌روش‌ آینده‌پژوهی شهر انسان‌محور دارد؟ بر مبنای معرفت‌شناسی پساساختارگرایانه، چه دلالتی از شهر انسان‌محور برای آینده‌ی شهر اردبیل حاصل می‌شود؟ رهیافت ما در فرآیند تحقیق، انسان‌محورانه است. سعی ما در تحلیل و پاسخ به سوالات پژوهش حاضر فارغ از روش و موضوعات معرفت‌‌شناختی -ساخت¬شکنی¬، زبان¬، گفتمان¬، نماد و معنا- نیست. ما این روش و موضوعات را در یک نظام ذهنی‌ای مبتنی بر طرح معرفت‌شناختی "عرضی" یا "تراگذر" مورد کاربست قرار می‌دهیم. گفتنی‌ست برای جمع¬آوری داده¬های پژوهش، علاوه بر تجربه زیستی پژوهشگر در شهر اردبیل، منابع میدانی و کتابخانه¬ای نیز برای جمع¬آوری داده¬ها مطرح می¬شوند. مطابق با چارچوب سنّت پسامدرنیستی- پساساختارگرایی، بایستی آگاه بود که -همه ادعاهای روش علمی رد می¬شوند. بازنمایی کافی واقعیت یک پروژه غیرممکن تلقی می¬شود و همه روایت¬ها لزوماً جزئی هستند. تفسیرها از داده¬ها تنها روایت¬های منحصر به فرد هستند. با ساخت‌شکنی در رابطه‌ی بین زمینه با متن تحقیق، شناختی از انسان و شهر اردبیل به مثابه‌ی وجودی که در عین ‌بودن، شدن و زیستن را تجربه می‌کند ایجاد می‌گردد. ‌‌محوربودگی انسان، یک روند تکاملی است. زمانی با رهانیدن از طبیعت و اسطوره، زمانی با سوژه‌ی اندیشنده و اکنون در زیست. از این نظر، پژوهش حاضر، رویکردی از انسان‌محوری را شامل می‌شود که در آن، انسان همیشه محور بوده و خواهد بود. از این روی بایستی اذعان کرد که مسئله، دقیقاً‌، انسان است. در مورد زمان و آینده نیز، انسان اساس است. پژوهش حاضر رویکردی از آینده‌پژوهی را مطرح می‌کند که در آن، آینده بیش از ‌‌آنکه بر "کشف" مبتنی باشد بر "ساختن"، "ساخت‌شکستن" و "زیستن" استوار است. پژوهش حاضر همچنین، رویکردی را دربر می‌گیرد که در آن، ‌چرخش فضایی در پیوند با زیست‌روزمره انجام یافته باشد. وجود انسان، درک و زیست آن از یکدیگر جدایی‌ناپذیرند. نه تنها شالوده‌ی انسان‌شناسی که شالوده معرفت‌شناسی خود انسان است؛ نه به عنوان یک موضوع معرفت، بلکه به‌عنوان ارگانیسم زیست‌مندی که دانش را به‌عنوان لحظه‌ای از زیست خود تولید می‌کند. در مورد مطالعه‌ی جامعه شهری نیز مفاهیمی نظیر از خودبیگانگی و شیءگشتگی و ابزارشدگی که مطالعه‌ی انسان‌شناسانه برای تصویر جامعه شهری از آن سود می‌جوید مفاهیمی هستند که به صورت تریالکتیکی به وجود، درک و زیست انسان مربوط می‌شوند. زمانی که از شیء‌سازی انسان صحبت می‌شود، منظور این نیست که انسان به اشیاء تبدیل شده است، بلکه: ما انسان‌ها در جهت زیست در شرایط مادی‌ به شهر افکنده می‌شویم.

Text of Note

Abstract:To date, despite its extensive contribution, human research has been unable to perceive the basic human problem as a philosophical issue. This is only possible through an existential analysis which takes priority over every single human science and forms its basis. Existential, phenomenological, poststructuralist, and postmodernist approaches to the human world have made it possible to reconsider the capacity to provide answers to profound human needs. There exists a generation of new lexicons in connection with the suffix “post”, such as postmodernism, poststructualism, postcolonialism, postindustrialism, and post(phenomenology), which reformulation the human presence in the urban space. in the context of this reformulation of man in the city, our goal here is clearly to read the human-centered city and rethink the concept of future studies in the context of Ardabil city. The research asks: How is using the concept of “human” for a human-centered city valid? What purpose does the poststructuralist epistemology imply for future studies of the human-centered city? What method does the poststructuralist epistemology imply for future studies of the human-centered city? Based on poststructuralist epistemology, what does the human-centered city imply for the future of the city of Ardabil? Our approach to the research process is anthropocentric. Our trying to analyze and answer the research questions is also not independent of method and epistemological matters (deconstruction, language, discourse, symbols, and meaning). We will place these methods and matters in a mental model based on a “transverse” epistemological plan. In addition to the life experiences of the researcher in Ardabil, data was collected using field studies and the library research method. In the traditional postmodernism-poststructuralism framework, we must be aware that all scientific claims will be rejected. An adequate representation of reality is considered an impossibility and all the narrations are essentially partial. Data analyses are only unique narratives. Deconstruction between context and text creates a perception of humans and the city of Ardabil as an existence that experiences being, becoming, and living at the same time. Anthropocentric is an evolutionary process; at times by being freed from nature and myth, at times by a subject, and now by a living. As such, the present research is an approach to Anthropocentric in which humans always have and always will be at the center of the world. Thus, it must be acknowledged that the subject is exactly human. In the subject matter of time and future, man is the basis. The current research proposes an approach for future studies in which the future is based on "construction", "deconstruction", and "live" rather than "discovery". The current research is coupled with an approach that has performed the spatial rotation in connection with everyday life. Human existence, perceptions, and life are inseparable. human is the foundation of anthropology, and also the foundation of epistemology; not only as a subject of knowledge but as a living organism that produces knowledge at a moment of its existence. In the study of the urban society, concepts such as self-alienation, objectification, and instrumentality, from which anthropological studies can benefit the image of urban society, are also concepts that are related to the existence, perceptions, and life of human beings in trialectic way. When there is talk of human objectification, it does not mean that humans have been transformed into objects; rather, it means that: We, humans, are thrown into the city to live under material circumstances.

Variant Title

Epistemological Analysis of the Human-Centered City in Post Structuralism Reading and its Futuristic Implications for Ardabil City

Entry Element

‏برندک،

Part of Name Other than Entry Element

‏فرهاد

Relator Code

تهیه کننده

Entry Element

‏بابایی‌اقدم،

Entry Element

محمودزاده،

Part of Name Other than Entry Element

‏فریدون

Part of Name Other than Entry Element

‏ حسن

Dates

استاد راهنما

Dates

استاد مشاور

Entry Element

‏ تبریز