مقایسه دو روش درمان برای ریشهکنی هلیکوباکترپیلوری
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/مهدی ثلاثی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاهعلوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۰ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای تخصصی
Discipline of degree
داخلی
Body granting the degree
دانشگاهعلوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
هلیکوباکترپیلوری یک باسیل گرم منفی اسپیرال است که مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به آن بطور روزافزون مشاهده میشود. با توجه به شیوع وسیع این میکروب در دنیا بویژه در کشورهای جهان سوم و نقش این میکروب در ایجاد اولسرپپتیک، لنفوم مالت، ادنوکارسینوم معده و دیس پپسی، و بهعلت نبودن یک واکسن مطمئن در پیشگیری H.P اهمیت ریشهکنی این میکروب مشخص میشود. مواد و روشها: ۶۰بیمار که دارای علائم دیس پپسی بودند تحت ازوفاگوگاسترودئودنوسکپی (EGD) و بیوپسی آنتر قرار گرفتند که همه آنها از نظر H.P مثبت بودند. این بیماران به روش تصادفی دوسوکور به مدت دو هفته تحت رژیم درمانی OBAM (امپرازول، بیسموت ساب سیترات، آموکسی سیلین، مترونیدازول) وOBAT (امپرازول، بیسموت ساب سیترات، آموکسی سیلین، آویشن:(thyme oil قرار گرفتند. سه ماه پس از اتمام درمان از ۴۸ بیماری که مجددا مراجعه کرده و رژیم درمانی را بدرستی مصرف کرده بودند و قبل از آندوسکوپی مجدد به مدت یکماه مترونیدازول و امپرازول و به مدت ۱ تا ۲ هفته رانیتیدین مصرف نکرده بودند EGD بیوپسی مجدد انتر بعمل آمد. یافتهها: میزان ریشهکنی H.P در رژیم درمانی OBAM ۱۶درصد و رژیم درمانی OBAT ۱۷/۳درصد بود .(Pvalue>۰.۳) پس از درمان چه در آنهایی که H.P ریشهکن شده بود و چه باقی مانده بود گاستریت ۵/۱ درصد مزمن وجود داشت. درصد بهبودی علائم دیس پپسی از رژیم درمانی OBAM پس از رژیم درمانی OBAT ۱۳درصد (Pvalue>۰.۳)بود. ۵/۳درصد بیماران در گذشته (Pvalue=(۰.۸۸) بیماران در حین درمان سیگار می کشیدند .(Pvalue= ۰.۶۹) بحث: در این بررسی تفاوت معنیداری در میزان ریشهکنی (Pvalue>۰.۳) H.P و در میزان بهبودی علائم دیس پپسی (Pvalue>۰.۳) و در میزان بهبودی گاستریت مزمن مشاهده نگردید. باتوجه بهاینکه ارتباط معنیداری بین مصرف سیگار درگذشته و (Pvalue>۰.۶۹) و درحین درمان (Pvalue>۰.۸۸) با گروههای درمانی مشاهده نشد و قبل از آندوسکوپی نوبت دوم بیماران از مترونیدازول، امپرازول و رانیتیدین استفاده نکردهبودند عوامل مخدوشکننده نیز در مطالعه ما حذف شدند. نتیجهگیری: برخلاف گزارشات قبلی مبنی بر موثربودن رژیمهای ضدمیکروبی در ریشهکنی H.P، به دلیل پیدایش مقومت روزافزون به آنتی بیوتیکها بویژه مترونیدازول و کلاریترومایسین، میزان ریشهکنی H.P بخصوص کشورهای جهان سوم به کمتر از حد قابل قبول ( ۸۰درصد) رسیده است. بطوریکه در بعضی گزارشات این میزان به ۳۵درصد و در بعضی دیگر به بیشتر از ۵۰درصد و در بسیاری گزارشها بخصوص در صورت وجود مقاومت میکروبی به کمتر از ۸۰درصد رسیده است. در این بررسی نیز میزان ریشهکنی H.P در هر دو رژیمدرمانی بویژه رژیمدرمانی OBAM که در ایران بطور وسیعی درریشهکنی H.P بکار می رود از کارایی کافی برخوردار نیستند. نتیجهگیری کلی: با توجه به شیوع بالای مقاومت نسبت به آنتی بیوتیکهابخصوص در کشورهای جهان سوم، بهتر است که برای ریشهکنی H.P ابتدا تست حساسیت آنتی بیوتیکی (آنتی بیوگرام) بعمل آید و سپس از آنتی بیوتیکهای موثر بر علیه H.P استفاده شود