بررسی اثر سلول های بنیادی مزانشیمی برمیزان بیان گیرنده های Toll-like ۲ و ۴ در ناحیه حاشیه ایسکمی و اثرات محافظتی آنها در مدل حیوانی سکته مغزی ایسکمیک
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/مجید نجاتی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۸۹ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای تخصصی پژوهشی
Discipline of degree
سلول های بنیادی
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف :سکته مغزی عامل عمده مرگ و ناتوانی دائمی است .سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs)با مهار التهاب در سکته مغزی اثر حفاظتی دارند.گیرنده های شبه Toll (TLRs) در التهاب نقش دارند .دراین مطالعه اثر MSC ها بر بیان روش تحقیق MSC :ها از مغز استخوان رت استخراج و درآزمایشگاه تکثیر شدند ۶۰ .عدد رت در ۵ گروه تقسیم شدند در ۴ گروه مدل ایسکمی مغزی با بستن موقت شریان مغزی میانی ایجاد شد .که به دوگروه MSCs ودوگروه سالین تزریق شد .و هرکدام ۲۴ یا ۷۲ ساعت خونرسانی مجدد شدند ودرگروه شم فقط جراحی بدون بستن رگ انجام شد .بیان ژن فاکتورهای التهابی۶, TNF -۱, IL-IL و TLR های۲ و ۴در حاشیه ایسکمی با روش Real time PCR بررسی شد .سلول های بیان کننده این TLR ها نیز با روش ایمونوهیستوشیمی (IHC) بررسی شدند .یافته ها :بیان همه ژن های فوق بعد از ایسکمی افزایش یافت .(P<۰.۰۰۱) تجویز MSC ها باعث کاهش معنی دار بیان ژن های۲۴ (P= ۰.۰۳۶) - IL ۱و ۷۲ ساعت (P=۰.۰۰۸) و۶- IL، ۲۴ (P= ۰.۰۴۲) و ۷۲ ساعت (P= ۰.۰۲۱) و TNF ۷۲ ساعت (P= ۰.۰۳۴) پس از ایسکمی شد .همچنین میزان بیان ژن TLR۲ (P= ۰.۰۰۶) و TLR۴(P= ۰.۰۳۸) ۷۲ ساعت پس از تجویز MSC ها کاهش داشت .نتایج IHC افزایش سلول های بیان کننده TLR ها را ۲۴ ساعت پس از ایسکمی نشان داد (P<۰.۰۰۱)و MSC ها پس از ۷۲ ساعت میزان بیان TLR۲ (P= ۰.۰۰۴) و TLR۴ (P= ۰.۰۰۷) را کاهش دادند .نتیجه گیری :اثرات محافظتی MSC ها در سکته مغزی ایسکمیک ناشی از ویژگی های تعدیل سیستم ایمنی بوده و احتمالا تغییر در میزان بیان TLR های۲و ۴و کاهش تولید فاکتورهای التهابی یکی از مکانیسم های این احتمالی اثرات می باشد .کلمات کلیدی :سلول بنیادی مزانشیمی، سکته مغزی، TLR