استفاده از سلول های بنیادی چربی برای ایجاد شبکه عروقی به منظور افزایش ترمیم زخم های دیابتیک
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/مهسا ملاپور سی سخت
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
: پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۰۲ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی - لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترا
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
سابقه و هدف :علی رغم گسترش جایگزین های پوستی در دنیا، اصلی ترین مشکل گرافت های پوستی پس از پیوند عدم وجود ساختارهای لازم جهت تغذیه از بدن گیرنده پیوند است .از آنجایی که روند استفاده از مواد غذائی فرد گیرنده، آهسته و ناکارآمد است، مواد مغذی، فاکتورهای رشد و اکسیژن به اندازه کافی تامین نخواهند شد و پیوند تحت یک بحران فیزیولوژیکی قرار می گیرد که منجر به ایجاد زخم و انقباض در محل می شود .مهندسی بافت یک شبکه عروقی در جایگزین های پوستی موقت که شامل لایه اپیدرم و درم نیز باشد، یک رویکرد امیدوار کننده برای غلبه بر این محدودیت است .هدف از انجام این مطالعه، استفاده کلینیکی از جمعیت سلول های اندوتلیال متمایز شده از سلول های استرومال مشتق از چربی (SVF) در یک ساختار شامل سلول های اصلی اپیدرم و درم به منظور تولید یک ساختار مهندسی شده در زخم پای دیابتی است .مواد و روش ها :به منظور توسعه شبکه های عروقی درin vitro ، داربست هیدروژلی سه بعدی و زیست سازگار فیبرین- کلاژن نوع I مورد استفاده قرار گرفت .در کارآزمائی بالینی فاز اولبررسی سایز زخم بصورت ماکروسکپی و ، شبکه های عروقی از پیش تشکیل شده، جزئیات اپیدرم و درم جدید با استفاده از سونوگرافی دقیق پوستی مورد بررسی قرار گرفت .یافته ها :هیدروژل فیبرین-کلاژن به عنوان یک داربست به منظور کشت سه بعدی سلول های پوست و ایجاد ساختار ریزشبکه عروقی از درجه تخلخل، زیست تخریب پذیری و زیست سازگاری مناسبی برخوردار است .پس از پیوند به بیماران و بررسی بیومتری، افزایش معناداری (p ۰.۰۵)در ضخامت و تراکم ناحیه هایپودرم در قسمت هائی که با گرافت حاوی شبکه عروقی پیوند شده بود در مقایسه با گروه کنترل و در بررسی با اسکن پوستی دیده شد .در بررسی ماکروسکوپی تفاوت ظاهری معناداری بین گروه کنترل و مداخله دیده نشد .نتیجه گیری : به طور کلی، گرافت پوستی درم اپیدرم حاوی شبکه پیش عروقی در بهبود درمان زخم های مقاوم به درمان دیابتی میتواند مورد استفاده و کاربرد قرار بگیرد .بنابراین، از سلو ل های استرومال مشتق از چربی در تولید شبکه پیش عروقی در جایگزین های پوستی میتوان استفاده کرد که البته اثبات کارآمدی استفاده از این گرافت نیاز به مطالعات تکمیلی بیشتر با حجم نمونه ی بالاتر دارد .واژگان کلیدی : فیبرین، کلاژن، پوست مهندسی شده، زخم پای دیابتی