بررسی یافته های پاراکلینیکی، پروتئین واکنشی C و سلول های خونی در بیماران با ترومای تنه در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سید مهران محسنی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۳
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۶۲ص
GENERAL NOTES
Text of Note
فقط لوح فشرده
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای تخصصی
Discipline of degree
جراحی عمومی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: امروزه سیستم های مختلفی برای تعیین شدت آسیب ناشی از تروما، طراحی شده است. برای ارزیابی کارایی این روش ها، نیاز به بررسی بیشتر بیمار و مقایسه ی یافته های آزمایشگاهی برای یافتن ارتباط بین این یافته ها و پروگنوز بیمار و شدت آسیب است. از این رو این مطالعه، به بررسی یافته های پاراکلینیکی، پروتئین واکنشی C و سلول های خونی در بیماران با ترومای تنه در بیمارستان شهید بهشتی کاشان طی سال 1400-1399 پرداخت.روش اجرا: این مطالعه هم گروهی گذشته نگر، بر روی تمامی بالغین ترومایی بالای 18 سال Multiple Trauma دارای آسیب های قفسه سینه و شکم، که در طی سال های 1399 و 1400 به بیمارستان شهید بهشتی کاشان مراجعه کرده اند، در صورت دارا بودن معیارهای ورود و خروج صورت گرفت. یافته های کمی آزمایشگاهی CBC، CRP، نوع ترومای وارده (نافذ یا بلانت) و TRISS، ISS و RTS، شدت آسیب وارده و GCS، بیماران در بدو ورود ثبت شد. چک لیست مطالعه تهیه و پس از انتقال، به SPSS ورژن 26 داده ها آنالیز شد. یافته ها: در این مطالعه، 244 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد، 42 بیمار (17.21%)، اتباع خارجی، 67 نفر (27.45%) زن بوده و بیشتر افراد، (35.65%)، در بازه ی سنی کمتر از 40 سال، 54 نفر (22.13%) مصرف کننده ی سیگار بوده و 62 نفر دارای بیماری زمینه ای بوده اند. میانگین طول دوره ی بستری در بیمارستان، 3.1±3.24 روز، بوده و شایعترین محل آسیب در بین بیماران، دنده ها در 39 نفر (15.98%) از بیماران بوده است. 49 نفر (20.08%) از بیماران دچار آسیب هم زمان چند ارگان شدند. ترومای بلانت (73.77%)، شایعترین نوع آسیب و تصادف با موتور در 115 مورد (47.13%) شایعترین مکانیزم تروما بوده و از بین بیماران دچار تروما، 52 نفر (36.11%) نفر فوت شدند. میانگین RTS، 2.02±7.34 و میانگین سنی بیماران دچار تروما، 15.07±52.71 سال و GCS بیماران به طور میانگین 1.1±13.44، میانگین طول دوره ی بستری در بیمارستان برای بیماران دچار تروما، 3.1±3.24 روز، بوده است. میانگین تعداد نوتروفیل، 5600±8350 در واحد، میانگین نمره ی TRISS، 6.01± 86.49 و نمره ی ISS بیماران به طور میانگین، 1.79±24.5، میانگین پلاکت، 109±243، میانگین WBC/PLT 0.003±0.06 و ISS/RTS ، 1.1±3.81 و ANC/Plt، 0.002±0.016 بود. سطح CRP، در افراد دچار تروما، با ابتلا به بیماری زمینه ای (P=0.03) و پیامد نهایی، (P=0.04) ارتباط داشته است. WBC/PLT در بیماران دچار تروما، با ابتلا به بیماری زمینه ای (P=0.02) و محل آسیب بیماران(P=0.02) ارتباط معنی داری داشته است. سطح WBC/PLT با CRP (P=0.03) ارتباط معنی داری داشته است. بین سطح WBC, Plt, neutrophil و شدت آسیب ISS/RTS ارتباط معنی داری وجود نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه، سطح CRP، در افراد دچار تروما، با ابتلا به بیماری زمینه ای و پیامد نهایی آن ها ارتباط معنی دار داشته است. WBC/PLT در بیماران دچار تروما، با ابتلا به بیماری زمینه ای و محل آسیب بیماران ارتباط معنی داری داشته است. سطح WBC/PLT با CRP ارتباط معنی داری داشته است. بین سطح WBC و Plt, neutrophil و ISS/RTS ارتباط معنی داری وجود نداشته است. با توجه به تفاوت در نتایج مطالعات مختلف، نیاز به مطالعات بیشتر برای دستیابی به نتایج دقیق تر و قطعی تر است.کلمات کلیدی: پروتئین واکنشی C، سلول های خونی، ترومای تنه، شدت آسیب