: کاتب: [حاجی سید مصطفی بن سید حسن دده بن سید محمد بن حسین صوفی]
تاریخ نشرو بخش و غیره
، تاریخ کتابت: [سال ۱۱۵۲ق.]
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۵۷ (۷۳ب - ۱۲۹ب) برگ، ۱۹ سطر.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
«بسم الله الرحمن الرحیم، بسم الله الحنان المنان الذی من علی المومنین برسول کریم ... فقوله اذا الشمس کورت فقال ابن عباس اذا الشمس کورت ای ذهبت ضوئها و دخی بها فی حجاب النور ...».
متن يادداشت
«... بسم الله الرحمن الرحیم بسم الله العلی العظیم الذی عذب الکافرین ... قال ابن عباس و مقاتل بن سلیمان نزلت اول هذه السوره فی العاص بن وائل السهمی ... و یمنعون الماعون، اختلفوا فی الماعون من سبعه اوجه احدها قال علی بن ابیطالب و ابن عباس و مجاهد ... الماعون الزکوه المعروفه، الثانی قال سلمه بن کهیل الماعون الصدقه و الثالث قال سعید بن جبیر و ابن عمر الماعون هو منع الحق و الرابع قال السدی الماعون ما یتعاون الناس ...» افتاده.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف اثر ناشناخته است.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
محل کتابت نامعلوم است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
متن يادداشت
نسخ.
متن يادداشت
عنوانها و نشانیها قرمز و بنفش؛ اندازه متن: ۵/۱۷*۸سم.
متن يادداشت
فرنگی سفید نازک و ضخیم.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
2
متن يادداشت
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و حاشیهنویسی با نشانهای «بغوی، عصام، من ع ع من اب، شیخزاده، شافی، من ابی اللیث، خلخالی، من حنفی، و...».
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۱۸۸ - ۱۸۹.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
تفسیر بخشی از جزء سیام قرآن کریم و از تفسیر سورهی تکویر آغاز و تا اواخر سورهی ماعون موجود است و باقی آن افتاده است. تفسیر هر سوره با دیباجهای مستقل همراه است و در پایان هر سوره، عبارت «من نیشابوری» نوشته شده است که بایستی منتخبی از تفسیر النیشابوری بوده باشد. باید افزود که در ابتدای امر به ذهن تبادر مینمود که این تفسیر بایستی تلخیصی از تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان تالیف نظامالدین حسن بن محمد بن حسین قمی نیشابوری (د. ۷۲۸ یا ۷۳ق) بوده باشد، لیکن در بررسی جزء سیام آن از سوی راقم، شوربختانه، تطبیق نگردید؛ ممکن است تفسیر دیگری، همچون الوسیط فی تفسیر القرآن، تالیف ابوالحسن علی بن احمد بن محمد واحدی نیشابوری (د. ۴۶۸ق) بوده باشد که عجالتا دور از دسترس راقم سطور است. به هر تقدیر این تفسیر نیاز به بررسی بیشتری دارد.
صحافی شده با
محل نشر
/ ناصرالدین ابوسعید عبدالله بن عمر بن محمد بیضاوی شیرازی مشهور به «قاضی بیضاوی»