البهجه المرضیه در سالهای ۱۲۶۴، ۱۲۷۰، ۱۲۷۱، ۱۲۷۳، ۱۲۷۵، ۱۲۷۶، ۱۲۷۹، ۱۲۸۱، ۱۲۹۲، ۱۲۹۳ و ۱۲۹۸ق در تهران، در سالهای ۱۲۸۲، ۱۲۸۶، ۱۲۹۳، ۱۲۹۷، ۱۳۰۸ و ۱۳۱۱ق در تبریز به صورت چاپ سنگی، نیز در سالهای ۱۲۹۱، ۱۳۱۰، ۱۳۱۹ق و نیز بدون تاریخ در قاهره، در سال ۱۸۳۱م/۱۲۴۷ق در لکهنو، در سال ۱۲۷۱ق در کربلا، در سال ۱۲۸۲ق در دهلی، در سالهای ۱۲۸۷ و ۱۳۰۴ق در لاهور و جز اینها به صورت سنگی یا حروفی(سربی) به چاپ رسیده است.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
«احمدک اللهم علی نعمک و آلائک و اصلی و اسلم علی محمد خاتم انبیائک و علی آله ... اما بعد فهذه شرح لطیف مزجته بالفیه ابن مالک مهذب المقاصد ...».
متن يادداشت
«... (۴۰الف) تتمه: تبدل الجمله من الجمله نحو امدکم ... (۴ب) انتم تقتلون و هل یقاس علیه او یفتقر علی السماع البصریون و المصنف علی الثانی و الکوفیون علی الاول و اما من یمنعه سماعا و قیاسا ... علی ذلک لانه ...» افتاده.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
کاتب و محل کتابت نامعلوم است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نسخ مایل به ثلث.
متن يادداشت
عنوانها و نشانیها مشکی و قرمز (در انجام نانوشته)؛ اندازه متن: ۵/۱۱*۸سم.
متن يادداشت
فرنگی سفید آهار مهره شده.
متن يادداشت
تیماج قهوهای تیره و فرسوده.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
2
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و تعلیقات و حاشیه نویسی اندکی نیز با نشانهای «ترکیب خالد، حاجی سید محمدباقر رشتی الاصل اصفهانی المسکن و ...» دارد.
متن يادداشت
بر فراز برگها، الفیه ابن مالک آمده است که در ذیل به معرفی آن پرداختهایم. برگ آغاز نونویس (سدهی ۱۴ق) است و در روی آن به عربی و فارسی چند حدیث و قوائد دیگری نوشته شده است.
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
1
متن يادداشت
در انجام پشت جلد تملک «محمدحسین» با تاریخ ۱۲۸۹ق آمده است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۲/۴۰، صفحه ۲۸۱ - ۲۸۲.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
شرح مزجی مشهوری بر کتاب نحوی منظوم الالفیه یا الخلاصه نظم ابوعبدالله جمالالدین محمد بن عبدالله طائي جیانی اندلسی مشهور به «ابن مالک» (د. ۶۷۲ق) است؛ به جهت اهمیت، ظرافت و دقت این شرح، این اثر مورد توجه دانشمندان و دانشجویان علوم اسلامی قرار گرفته و افزون بر تدریس و تدرس، تعلیقات و حواشی چندی بر آن نگاشتهاند که حاجی خلیفه به برخی از آنها اشاره نموده است. از این اثر نسخههای متعددی در این کتابخانهی عامره موجود است که از جمله نسخههای جدید آن میتوان به شمارههای «۱۱۲۷۵»، «۱۱۶۱۵»، «۱/۱۱۶۰۶»، «۸۵۱۴»، «۱/۱۱۶۰۴»، «۸۳۰۹»، «۵۶۴ط» و «۱۸۱۶۷» اشاره نمود. این اثر به جهت کتاب درسی بودن آن، در فهارس نسخههای متعددی از آن در کتابخانههای داخل و خارج از کشور گزارش گردیده است.
صحافی شده در این جلد
محل نشر
/ ابوعبدالله جمالالدین محمد بن عبدالله طائي جیانی اندلسی مشهور به «ابن مالک»