اصطلاح «انسان کامل» برای اولین بار توسط محی الدین بن عربی (560-638ق) به کار رفته است، گرچه سابقه کاربرد مفهومی آن به پیش از ایشان و حتی پیش از اسلام، بر می گردد. در آموزه های عرفانی ابن عربی، اندیشه انسان کامل از جایگاه فخیمی برخوردار است. پس از ایشان دو
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
هنر و علوم انسانی;روایت (اصول);هنر و علوم انسانی;حدیث و علم الرجال;انسان کامل;ربوبیت;هنر و علوم انسانی;قرآن;قرآن;خلافت الهی;روایت (اصول);هنر و علوم انسانی;روایت (اصول);حدیث و علم الرجال;حدیث و علم الرجال;روایت (اصول);