منطق فازی را اولین بار در سال 1965، پروفسور لطفیزاده در مقالهای با عنوان « مجموعههای فازی» مطرح کرد که میتوان آن را نخستین قدم در راه رسیدن به نگرش فازی در عرصه معارف بشری دانست. منطق فازی با نگاهی خاکستری به جهان واقعیت، در پی آن است که حقایق خارجی
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
نسبیتگرایی به لحاظ فهم;نسبیتگرایی به لحاظ واقع;نسبیتگرایی فراگیر و مطلق;منطق فازی;اصل امتناع تناقض;