بررسی امكان غربالگری مولكولی بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با توجه به الگوی متیلاسیون cf DNA در گردش خون و ناپایداری میكروساتلایت در بافت آدنوما و کارسینومای روده بزرگ و راست روده
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
غلامرضا رفیعی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۸
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۹۷ص.
ساير جزييات
جدول،نمودار
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی(PHD)
نظم درجات
ژنتیک پزشکی
امتياز متن
۲۰
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: سرطان کولورکتال یکی از شایعترین سرطان ها در سطح جهان است. این اختلال دارای انواع مولکولی مختلفی می باشد که با توجه به این انواع مسیرهای درمانی متفاوتی را می توان برای آن در نظر گرفت. برای مثال پایداری و یا ناپایداری میکروساتلایت ها یکی از انواع مولکولی در سرطان کولورکتال می باشد که ناشی از اختلال در مسیر ترمیم ناجوربازها است. شناسایی به موقع سرطان کولورکتال امکان درمان این نوع سرطان را می تواند فراهم کند. یکی از راه های شناسایی، غربالگری جامعه از نظر سرطان کولورکتال است. به طور کلی غربالگری کولورکتال بر دو نوع می¬باشد. یکی مشاهده مستقیم روده بزرگ بوده و دیگری تجزیه و تحلیل نمونه زیستی است. از جمله راه¬های بررسی نمونه های زیستی، بررسی وجود پروموتر متیله مربوط به ژن SEPT9 در پلاسمای افراد است. هدف مطالعه حاضر بررسی کارآمدی آزمایش متیلاسیون پروموتر SEPT9 به عنوان زیست نشانگر با توجه به دو ویژگی مولکولی ناپایداری و پایداری میکروساتلایت ها می باشد.روش: برای این منظور دو مسیر در نظر گرفته شد. یک مسیر در سطح رده های سلولی بوده و امکان تاثیر عامل محیطی آرسنیک بر ناپایداری میکروساتلایت ها و میزان متیلاسیون پروموتر SEPT9 در دو رده سلولی Caco-2 و HCT-116 است. مسیر دوم در سطح جامعه مبتلا به کولورکتال کانسر از دیدگاه ناپایداری میکروساتلایت ها و مقایسه آن با افراد سالم بود. برای بررسی ناپایداری میکروساتلایت ها از پنج میکروساتلایت NR21، NR27، BAT25، BAT26 و MONO27 و روش Fluorescent multiplex PCR استفاده شد. برای بررسی متیلاسیون پروموتر SEPT9 از روش Heavy Methyl استفاده شد. برای تیمار رده های سلولی با سدیم آرسنیت، از دو رقت μM 1 و μM 1/0 برای دو بازه زمانی کوتاه مدت و بلند مدت استفاده گردید.نتایج: نتایج به دست آمده از کشت سلولی و تیمار با سدیم آرسنیت نشان دهنده کاهش میزان متیلاسیون پروموتر SEPT9 در بلند مدت با هر دو رقت سدیم آرسنیت در هر دو رده سلولی بود. اما این رقت ها در هر دو زمان تاثیری بر ویژگی میکروساتلایت ها چه در Caco-2 به عنوان رده سلولی با میکروساتلایت پایدار و HCT-116 به عنوان رده سلولی با میکروساتلایت ناپایدار، نداشتند. در مرحله دوم نمونه پلاسمای 52 فرد مبتلا به کولورکتال کانسر و 48 فرد که با استفاده از کلونوسکوپی عدم ابتلای آنها به کولورکتال کانسر ثابت شده بود جمع آوری شد. نمونه DNA بافت توموری و بافت سالم در افراد مبتلا که پیشتر توسط پاتولوژیست تایید شده بود، استخراج و از نظر ناپایداری میکروساتلایت ها مورد بررسی قرار گرفت. نمونه cfDNA از ml 2 از پلاسمای افراد مبتلا و سالم استخراج و پس از bisulfite conversion با استفاده از روش Heavy Methyl از نظر متیلاسیون پروموتر SEPT9 مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده اختلافی میان میزان پروموتر متیله مربوط به SEPT9 در پلاسمای افراد مبتلا به کولورکتال کانسر با ویژگی ناپایداری میکروساتلایت و افراد مبتلا به کولورکتال کانسر با ویژگی پایداری میکروساتلایت مشاهده نشد. از نظر حساسیت آزمایش برای نمونه های ناپایدار از نظر میکروساتلایت ها مقدار %9/80، و برای نمونه¬های پایدار از نظر میکروساتلایت¬ها این مقدار برابر %5/79 بوده و مقدار اختصاصیت برای هر دو گروه برابر %4/97 محاسبه گردید.بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده آزمایش بررسی متیلاسیون پروموتر SEPT9 روش مناسبی برای غربالگری نمونه های ناپایدار و پایدار از نظر میکروساتلایت ها می باشد.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
کولورکتال کانسر
موضوع مستند نشده
ناپایداری میکروساتلایت ها
موضوع مستند نشده
Cell free DNA
موضوع مستند نشده
متیلاسیون
موضوع مستند نشده
SEPT9
موضوع مستند نشده
بافت آدنوما
موضوع مستند نشده
بافت کارسینوما
موضوع مستند نشده
Microsatellite instability
موضوع مستند نشده
Colorectal cancer
موضوع مستند نشده
Methylation
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )