بررسی شیوع و عوامل موثر بر همراهی سایکوز در بیماران مبتلا به صرع در درمانگاه صرع بیمارستان روزبه از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹
نام عام مواد
[پایان نامه]
نام نخستين پديدآور
جابر دریجانی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۳ص
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری تخصصی
نظم درجات
روانپزشکی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۱/۰۲/۱۷
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: با توجه به شیوع همراهی بیماری های روان در بیماران مبتلا به صرع نسبت به سایر افراد جامعه به ویژه تجربه علایم سایکوتیک و تاثیر مخرب آن بر کیفیت زندگی این افراد ما برای اولین بار در ایران بر آن شدیم تا شیوع نسبی این پدیده و ارتباط زمانی آن با حملات صرع را در بیمارستان روزبه به عنوان یک بیمارستان فوق تخصصی رفرال سنجیده و عوامل احتمالی مرتبط به آن و اثر بخش ترین درمان در این افراد را شناسایی کرده به این امید که در آینده بتوان به صورت کارامد تری این بیماران را درمان نمود.روش بررسی: مجری طرح به استخراج متغیر های تعریف شده از۲۲۳ پرونده های منتخب ورود به مطالعه با توجه به جدول اعداد تصادفی پرداخت، کلیه پرونده ها شامل ۵۰۰ پرونده بایگانی شده درمانگاه صرع بیمارستان روزبه در سال1390 تا 1399 بود و همچنین کلیه بیماران مراجعه کننده به درمانگاه صرع طی دوره مطالعه نیز ارزیابی شده و افراد واجد شرایط با توجه به معیار های ورود و خروج وارد مطالعه شدند. در نهایت اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS نسخه 24 توسط تست های آماری مناسب آنالیز گردید.یافته ها: از 53 بیمار ارزیابی شده، 26 بیمار (49.1%) جنسیت مذکر و 27 بیمار (50.9%) جنسیت مونث داشته اند. همچنین میانگین و انحراف معیار سن برابر با 1.4±34.7 سال بوده، در 43 بیمار (81.1%) سابقه سایکوز در خانواده و در 44 بیمار (83.0%) سابقه صرع در خانواده وجود داشته است. همچنین دفعات تشنج در 7 بیمار (13.2%) کمتر از یک بار در سال، در 13 بیمار (24.5%) دو بار و یک بار در سال، 12 بیمار (22.6%) 3 بار در سال و 8 بیمار (15.1%)، چهار بار و بیشتر بوده است. نوع صرع نیز در 34 بیمار (64.2%) از نوع GTC و در 19 بیمار (35.8%) از نوع TLE بوده است. ارتباط زمانی سایکوز و صرع نیز در 6 بیمار (11.3%) از نوع پره ایکتال، در 31 بیمار (58.5%) ایکتال و در 23 بیمار (43.4%) پست ایکتال بوده است. دفعات سایکوز نیز در 1 بیمار (1.9%) کمتر از یک بار، در 13 بیمار (24.5%) یک بار، در 19 بیمار (35.8%) دو بار، در 15 بیمار (28.3%) سه بار و در 5 بیمار (9.4%) چهار بار و بیشتر بوده است. از نظر سایکوز نیز در 40 بیمار (75.5%) وجود نداشته و درمان شده و در 13 بیمار (24.5%) سایکوز مقاوم بوده است. شایع ترین داروی مصرفی نیز هالوپریدول بوده است که در 35 بیمار (66.0%) مورد استفاده بوده است. از سوی دیگر تنها سابقه خانوادگی سایکوز با سایکوز ارتباط معنادار آماری داشته است (P=0.038)، بر این اساس می توان بیان کرد که سابقه خانوادگی سایکوز به عنوان یکی از عوامل موثر در بروز سایکوز در صرع می باشد. با این وجود سایر شاخص های ارزیابی شده شامل سن، جنسیت، دوره زمانی تشنج، دوره سایکوز، سابقه خانوادگی صرع، دفعات تشنج، نوع صرع و وضعیت زمانی سایکوز، با وقوع سایکوز ارتباط معنادار آماری نداشته است.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج مشاهده شده در این ارزیابی، علایم سایکوز و عدم پاسخ به درمان در اغلب بیماران مشاهده شده است، همچنین سایکوز تنها با سابقه خانوادگی آن ارتباط معنادار آماری داشته است.
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
عنصر شناسه ای
صرع
عنصر شناسه ای
Epilepsy
داده رابط بین فیلدها
a10
داده رابط بین فیلدها
a10
موضوع مستند نشده
سایکوز
موضوع مستند نشده
شیوع
موضوع مستند نشده
عوامل اثر گذار
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )