بنیاد ایرانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۳۹۶
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۱۵ص
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
متن يادداشت
000
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص.۰۱۱- ۴۱۱
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
ناخت ایرانیان به عنوان یکی از قدیمیترین اقوام متمدن و صاحب فرهنگ دارای پیچیدگیهای خاصی است .هویت آبگونه و رنگارنگ ایرانی نیازمند کندوکاو در وجوه مختلفی است .یکی از این وجوه، درهم تنیدگی آیینی ایرانیان با اسلام و مذهب شیع جعفری است .طبیعتا علاقه و وابستگی شدیدی که به مظاهر این آیین در اکثریت ایرانیان وجود دارد، موجب توجه پژوهشگران به زوایای مختلف این علاقه و مهر است .در این بین، قبرستان بقیع در شهر مدینه اگرچه دور از سرزمین ایران است؛ لکن به قول علمای ارتباطات، مجاورت معنوی خاصی با روح و روان ایرانیان دارد .سالهای اولی قرن بیستم به دلیل شکلگیری قرائتی متجسد و خشک از اسلام در شبهجزیر عربستان و حجاز، رفتاری با این قبرستان صورت گرفت که باعث واکنشهایی در جامع ایرانی آن روزگار شد .این رفتار چیزی نبود جز تخریب مقابر و بقاع چهار امام شیعه که مورد علاق هم ایرانیان حتی با مذاهب دیگر اسلامی هستند .دولتمردان، مردم و علمای ایرانی در برابر تخریب بقیع موضعگیریهایی داشتهاند .این سخنان و رفتارها تاکنون مورد بازخوانی و مطالعه قرار نگرفتهاند و در پژوهش حاضر برای نخستین بار، به کندوکاو حول این مسئله پرداخته شده است