پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی فرزند درمانی بر کاهش آسیبصهای دلبستگی) تکامل تطابقی مثبت، واکنش هیجانی، رفتار منفی و رفتار دوری گزینی (انجام یافته است .این پژوهش از نوع طرح تک آزمودنی با خط پایهصی چند گانه بود که بر روی ۴ تن از کودکان مهد کودکی به واسطهصی مادران انجام گرفت .برای جمع آوری دادهصها از پرسشنامه دلبستگی کینشیپ، استفاده گردید .برای تجزیه و تجلیل دادهصها از تحلیل نموداری و درصد بهبودی واندازه اثر استفاده شد .نتایج درمان نشان دهنده کاهش کلی نشانهصهای آسیب دلبستگی در این کودکان مهد کودکی بود .بنابراین بر اساس نتایج بدست آمده میصتوان گفت که مداخله فرزند درمانی میصتواند در کاهش نشانهصهای رفتاری آسیب دلبستگی و بهبود آن، مؤثر باشد
متن يادداشت
The present study was aimed to determine the effectiveness of filial therapy on decreasing attachment disorders)positive adaptive evolution, emotional reaction,negativebehavior,evoidant behavior). In a single case with multiple base line, mothers of 4 children participated in study. For gathering data, kinship attachment questionnaire was used. Data were analyzed through diagram analysis ,effect size. Results revealed decreament in attachment disorders among children. However, according results, we could say that filial therapy is effective in decreasing total behavioral of attachment and its empowerments
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )