عنوان

بررسی ارتباط سطح پلاسمایی بتادومیکروگلوبولین یا سندرم تونل کارپ در بیماران همودیالیزی مرکز دیالیز اخوان در سال ۱۳۸۸

کد کشور

IR

شماره

۱۳۲۱پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

کشور محل نشر

IR

عنوان اصلي

بررسی ارتباط سطح پلاسمایی بتادومیکروگلوبولین یا سندرم تونل کارپ در بیماران همودیالیزی مرکز دیالیز اخوان در سال ۱۳۸۸

نام عام مواد

[پایان‌نامه]

نام نخستين پديدآور

/مهدی اسدی

محل نشرو پخش و غیره

[بی جا]

نام ناشر، پخش کننده و غيره

کاشان

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۳۹۰

نام خاص و کميت اثر

۷۲ص.

متن يادداشت

چاپی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکترای تخصصی

نظم درجات

بیماریهای داخلی

کسي که مدرک را اعطا کرده

کاشان

متن يادداشت

سابقه و هدف: در بیماران دیالیزی به علت دفع نا کافی بتا دو میکروگلوبولین ممکن است سطح سرمی آن به بیش از ۱۵ تا ۶۰ برابر میزان نرمال برسد بتا دومیکروگلوبولین تمایل به رسوب بر روی ساختمان های اطراف مفصلی و به دنبال آن اختلال عملکرد مفصل دارد در مطالعات مخختلف نظرات ضد و نفیضی درباره تاثیر تعداد و زمان جلسات دیالیز بر سطح سرمی بتادومیکروگلوبولین و به تبع آن سندرم تونل کارپ ارائه شده است این مطالعه جهت بررسی این تاثیر در بیماران دیالیزی مراجعه کننده به مرکز دیالیز کاشان در سال ۱۳۸۸ انجام گرفت. مواد روش ها: این مطالعه با طراحی مقطعی روش ۶۰ بیمار مراجعه کننده به مرکز دیالیز کاشان با مدت همودیالیز بیشتر از ۱۰ سال انجام گرفت پس از کسب رضایت از بیماران همودیالیزی ،۵cc نمونه خون وریدی در وضعیت ناشتای قبل از انجام دیالیز جهت تعیین میزان بتادومیکروگلوبولین جمه آوری گردید برای سنجش این مولکول از شیوه آزمایشگاهی الایزا استفاده گردید و توسط یک دستگاه و یک فرد مشخص چک تعیین سندرم تونل کارپ نیز بر اساس نتیجه نوار عصب - عضله با نظارت نورولوژیست صورت پذیرفت جهت تحلیل از آزمون Mann whitney استفاده شد. نتایج : سن بیماران ۱۳/۵۲مثبت منفی ۵۹/۹۳ سال بود همجنین سطح پلاسمایی بتادومیکروگلوبولین ۶/۹۴ مثبت منفی ۵۰/۲۷ میکرو گرم بر لیتر تعیین شد در کل ۴۴ نفر ۷۳/۳درصد از این بیماران مبتلا به سندرم تونل کارپ بودند که در این میان ۲۶ نفر ۴۳/۳درصد سندرم تونل کارپ به صورت دو طرفه در هر دو دست نشان دادند در بیماران مورد مطالعه بین وقوع سندرم تونل کارپ و متغیرهای مربوط به بیماران تحت همودیالیز (سن،تعداد جلسات دیالیز و تعداد ساعت دیالیز در هفته) رابطه معنی داری از نظر آماری وجود نداشت ۰/۰۵< P-value در بیمارانی که ۳ جلسه ۱۲ ساعت در هفته همودیالیز می شدند رابطه آماری معنی داری بین سطح پلاسمایی بتادو میکروگلوبولین بالا و افزایش وقوع سندرم تونل کارپ به دست آمد ۰/۰۵>P-value نتیجه گیری:در بیماران با جلسات بیشتر دیالیز در عرض یک هفته رابطه ی آماری معنی داری بین سطح پلاسمایی بتادو میکروگلوبولین بالا و وقوع سندرم تونل کارپ وجود دارد این مسئله نشان دهنده ی آن است که با انتخاب غشاهای high flux در همودیالیز و همچنین تعداد جلسات بیشتر دیالیز در هفته می توان از وقوع سندرم تونل کارپ در بیماران تحت همودیالیز تا حدی پیشگیری کرد. واژگان کلیدی: همودیالیز،بتادو میکروگلوبولین ، سندرم تونل کارپ ،تعداد جلسات در هفته

اصطلاح موضوعی

همودیالیز

اصطلاح موضوعی

بتا-۲-میکروگلوبولین

اصطلاح موضوعی

سندرم کانال کارپال

مستند نام اشخاص تاييد نشده

اسدی، مهدی

مستند نام اشخاص تاييد نشده

سلیمانی، علیرضا، استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

اربابی، محسن، مشاور تحقیقاتی

مستند نام اشخاص تاييد نشده

مروجی، سید علیرضا، مشاور آماری

کشور

ایران

شماره بازیابی

پ۱۳۲۱،۲۷،۱۳۹۰

وضعیت فهرست نویسی

نمایه‌سازی قبلی

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

پیشوند ISBD اعمال شده است

1

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y